İmam-ı Rabbani ki, veliler incisidir.
İkinci bin yılının yenileyicisidir.

Mektubat kitabının yüzotuzsekizinci,
Mektubunda, ÅŸöylece ikaz etti bir genci:

(Ey oÄŸlum, hiç koÅŸma ki bu dünyanın peÅŸinden,
Yarın halas olasın, Cehennem ateşinden.

Gönlünü, ondan çekip, sırf baÄŸla ki Allah’a,
Kul için, bundan büyük bir nimet olmaz daha.

Dünya adamlarıyla olma hiç alakadar.
Zira Allah, dünyayı sevmiyor zerre kadar.

Madem ki Hak teâlâ vermiyor ona kıymet,
Sen dahi sevme onu, verme hiç ehemmiyet.

Bu alçak dünya için, Rabbini gücendirmek,
Akıllı bir insana yakışır iş değil pek.

Birbirinin zıddıdır (ahiret) ile (dünya).
Ä°kisinin sevgisi, toplanmaz bir araya.

Birinden uzaklaÅŸan, yaklaşır öbürüne.
Birisi kalbe girse, yer kalmaz diÄŸerine.

Nasıl istersen yaÅŸa, ölürsün bir gün elbet.
İstediğini topla, ayrılırsın akıbet.

Bugün, ölmüÅŸ kabul et ey oÄŸlum kendini sen.
Mutlak olacak ÅŸeyi, hem oldu bil ÅŸimdiden.

OÄŸlum, tavÅŸanlar gibi, gözü açık uyumak,
Daha çok sürecek mi, ecel yaklaşıyor bak!

Ölüm vakti gelince, uyandırırlar bizi.
Lakin o uyanmanın, olmaz hiç faidesi.

Dünya düÅŸkünleriyle arkadaÅŸlık eylemek,
(Öldürücü zehir)dir, pek sıkı kaçmak gerek.

Bu zehirle ölenin, yeri, sonsuz ateÅŸtir.
Aklı olan kimseye, bir işaret yetişir.

Dünya adamlarından uzak dur, görme hatta.
Aslandan kaçar gibi, kaç onlardan adeta.

Zira aslan, insanın alır yalnız canını.
Onlar ise, alırlar dinini, imanını.

Hadis-i ÅŸerifinde, bir gün Nebiyy-i ziÅŸân,
Bunun kötülüÄŸünü etmiÅŸtir ÅŸöyle beyan:

(Zengine, malı için alçaklık gösterenin,
Gider üçte ikisi bu sebepten dininin.)

DüÅŸün ki, onlar ile görüÅŸmen ne içindir?
Mal ve mevkileriyle ilgili deÄŸil midir?

Aman oğlum dikkat et, onlara olma yakın.
Onların zararından, kendini iyi sakın.

Zira bu, öyle fena iÅŸtir ki, akabinde,
Nasihat dinlemeye yer bırakmaz kalbinde.

Böyle ağır yazmamın sebebi ÅŸu ki oÄŸlum,
BaÅŸka türlü uyanman çok zordur, biliyorum.

Hak teâlâ, bizlere versin de olgun ihlas,
BeÄŸenmediÄŸi ÅŸeyden, tamamen etsin halas.