Ä°mam-ı Rabbani ki, büyük âlim ve veli.
Kararmış gönüllere ÅŸifa oldu sözleri.

Bu zat buyuruyor ki: Saadete kavuÅŸmak,
Allah’ın Resulüne uymakla olur ancak.

Ä°slam’dan, zerre kadar ayrılan bir kimsede,
Saadetten iz olmaz, harika gösterse de.

Onun göstereceÄŸi harikulade haller,
Onu, iki cihanda felakete sürükler.

Kim ki, Resulullaha hakkıyla tâbi olmaz,
Yarın mahÅŸer gününde, azaptan kurtulamaz.

Åžu bir kaç günlük ömrü, Allahü teâlânın,
BeÄŸendiÄŸi ÅŸekilde geçirmeÄŸe bakalım.

Bir kimsenin işinden, Rabbi razı olmazsa,
Ölmesi, hayırlıdır onun yaÅŸamaktansa.

Uydurmamış olsan da, Ä°slam’a her halini,
Hak teâlâ, görüyor senin her ef'alini.

Hazırdır ve nazırdır elbette cenâb-ı Hak.
Ve senin her iÅŸini, görmektedir muhakkak.

Kullara ne oldu ki, bile bile bunları,
Korkmadan iÅŸliyorlar, haram ve günahları.

O haramı iÅŸlerken, birisi görse eÄŸer,
O iÅŸi iÅŸlemekten, hemence vazgeçerler.

Bir kuldan utanıp da, Allah’tan çekinmemek,
Müslümana yakışan bir hal olmasa gerek.

Öyleyse ey evladım, imanın çıkmasından,
Allahü teâlâya sığınmalı hep insan.

Ve sık sık, (La ilahe illallah) söyleyerek,
İcab eder, imanı an be an yenilemek.

Günah iÅŸler için de, tövbe edip her sefer,
Allahü teâlâya yalvarmak icab eder.

Hem de bu istiÄŸfarda, etmeli ki acele,
Belki baÅŸka müsait bir vakit geçmez ele.

Bir hadis-i ÅŸerifte buyuruldu ki aynen:
(Aldandı, ziyan etti yarın yaparım diyen.)

Bu ömür, insanların büyük sermayesidir.
Onu, yarar iÅŸlerle deÄŸerlendirmelidir.

Dinden, kıl ucu kadar ayrılık mevcut ise,
Kendini tehlikede bilmelidir o kimse.

Allah adamlarından birisini bularak,
Ona tâbi olmalı, her iÅŸte tam olarak.

Ona karşı gelmekten, sakınmalı pek fazla.
Yoksa, istifadesi olamaz ondan asla.

Onun tek bir iÅŸini hor görmek, beÄŸenmemek,
Öldürücü zehirdir, titremek, korkmak gerek.

Ey oğlum, sen bunları bilirsin belki biraz.
Fakat sırf bilmek ile, hiçbir ÅŸey kazanılmaz.

Bir hasta, ilacını öÄŸrenebilir, fakat,
Onu kullanmadıkça, bulamaz yine sıhhat.

Onun, o hastalığın ilacını bilmesi,
Onu iyi etmeye yetiÅŸmez tabii ki.

Bütün Nebilerin ve âlimlerin hep bir bir,
Bildirdikleri ÅŸeyler, sırf iÅŸlemek içindir.

Bilmek, mahÅŸer gününde fayda etmez insana.
Bilakis hüccet olur, azap yapılmasına.