İmam-ı Rabbani’nin Mektubat kitabında,
Åžöyle buyuruluyor bu dünyanın hakkında:
OÄŸlum, dünya hayatı, kısa ve geçicidir.
Ahiret azabıysa, sonsuz ve şiddetlidir.
İleriyi tam gören akıl sahiplerinin,
Hazırlıklı olması lazımdır bunun için.
Bu dünyanın tadına, sahte güzelliÄŸine,
Aldanan, yarın düÅŸer bir piÅŸmanlık içine.
İnsanların şeref ve itibarı, eğer ki,
Sadece dünyalık ve mal ile ölçülseydi,
Dünyalığı çok olan kâfir ve münafıklar,
Herkesten daha fazla kazanırdı itibar.
Dünyanın görünüÅŸü, güzel de olsa yine,
Sırf ahmaklar aldanır, onun güzelliÄŸine.
Åžu birkaç günlük ömrü, bilerek büyük fırsat,
Allah’a ibadetle geçirmeli her saat.
Allah’ın kullarına, iyilik etmelidir.
Bunu, kurtuluÅŸ için vesile bilmelidir.
İki ÅŸey lazımdır ki azaptan halas için,
Bunu, iyi bilmesi lazımdır her kişinin.
Birincisi, Allah’ın emr-ü nevahisine,
Kıymet vermek ve saygı göstermektir hepsine.
Ve Onun yarattığı, bilcümle mahlukata,
Şefkat ve merhametle davranmaktır mutlaka.
Allah’ın Resulünün, Rabbimizden alarak,
Bize getirdikleri, hep doÄŸrudur muhakkak.
Sayıklama, eÄŸlence, ÅŸaka sözler deÄŸildir.
O, hiç yalan söylemez, (Muhammed-ül emin)dir.
O halde, tavÅŸan gibi gözü açık olarak,
Daha ne güne kadar sürecek bu uyumak?
Bu uyumanın sonu, rezil rüsvay olmaktır.
Ahirette eli boş, mahrum kalakalmaktır.
Biliyorum gençsiniz, kaynamakta içiniz.
Dünya nimetlerinin tamam içindesiniz.
Dünya nimetleriniz tamam ise de, fakat,
Yarın bu sözlerimiz, olacak bir hakikat.
Yine de, elinizden bir ÅŸey kaçmış deÄŸildir.
Allahü teâlâya yalvaracak vakittir.
Dünyada felaketten, ahirette azaptan,
Kurtulabilmek için, iki ÅŸey vardır el'an:
Birisi, Rabbimizin her emrine sarılmak.
İkincisi, haram ve günahlardan sakınmak.
İkincisi, ilkinden çok mühimdir ki daha,
(Vera) ve (takva) denir haramdan sakınmaya.
Bir gün, Resulullaha dediler ki: (Filan zat,
Gece gündüz uÄŸraşıp yapıyor fazla taat.)
Buyurdu ki: (Hiçbir ÅŸey vera gibi olamaz.)
Günahtan kaçınmaktır buyurdu yani esas.
İnsanların, melekten üstün olabilmesi,
Vera sayesindedir çok yükselebilmesi.
Melekler de, pek fazla ibadet ediyorlar.
Halbuki hiç terakki edemiyorlar onlar.
O halde, haramlardan kaçınmak pek evladır.
Bu dinde en kıymetli, en üstün ÅŸey (takva)dır.
|