İmam-ı Rabbani ki, veliler incisiydi.
İkinci bin yılın yenileyicisiydi.

Bir mümine, mektupta buyurdu: (Aman, sakın!
Ä°yi bil kıymetini bu gençlik zamanının.

Bu vakti, oyun ile ve fuzuli ÅŸeylerle,
Geçirme ki, sonunda hiçbir ÅŸey geçmez ele.

Ceviz, kozalak gibi, faidesiz ÅŸeylerin,
Arkasında koÅŸmakla, geçerse bu gençliÄŸin,

Sonunda piÅŸman olup, ah edersin elbette.
Ve çetin azaplara düÅŸersin ahirette.

Kıyamette, azaptan kurtulabilmek için,
Bu dinin sahibine ittiba etmelisin.

Geçici lezzetlere, çabuk biten zevklere,
Aldanma ki, bu ÅŸeyler geçirmez bir ÅŸey ele.

Ömrünü, faidesiz ÅŸeyler ile geçirmek,
Akıllı olanlara yakışan şey değil pek.

Şaşılacak tarafı şudur ki asıl işin,
Güzel görünmektedir gözlerine bu çirkin.

Bütün vakitlerini, dünya için harcamak,
Sırf ahmak olanların işidir hemen ancak.

Bu ömür fırsatının, bilerek kıymetini,
Allah’a kulluk ile geçirmeli vaktini.

Asıl iş, Sahibine itaat eylemektir.
Habercinin görevi, ancak haber vermektir.

İnsanların yaptığı, boş dedikodulara,
Aldırıp da, kendini sakın üzme onlara.

Halkın kötü bildiÄŸi bir kimse, iyi ise,
Çok büyük saadettir, sevinmeli o kimse.

Fakat aksi olursa, bu, çok tehlikelidir.
Halkın övmelerine, kulak vermemelidir.)

Başkasına, mektupta buyurdu ki: (Evladım!
Bize gönderdiÄŸiniz mektubu bugün aldım.

Bu dünya iÅŸlerinin bozukluÄŸu, hiç size,
Sebep olmamalıdır asla üzülmenize.

Zira dünya iÅŸleri, hiç üzülmeye deÄŸmez.
Çünkü Allah, dünyaya bir zerre deÄŸer vermez.

Dünyada olan her ÅŸey, geçecek, yok olacak.
Gönlünü bu faniye, ahmaklar baÄŸlar ancak.

Allahü teâlânın beÄŸendiÄŸi iÅŸlerin,
Arkasında koÅŸmaya bakmalı bunun için.

Gönlünü, bu dünyaya baÄŸlayan kiÅŸilerle,
ArkadaÅŸlık etmekten, piÅŸmanlık geçer ele.

Onlarla görüÅŸmekten, aslandan kaçar gibi,
Hatta daha ziyade kaçmak icab eder ki,

Aslan, canını alır sadece insanların.
Bu da, faydasınadır ahirette onların.

Dünya düÅŸkünlerinin daha çoktur zararı.
Çünkü sonsuz ölüme sürükler insanları.

Onlarla konuşmaktan ve onları sevmekten,
Åžiddetle kaçmalıdır arkadaÅŸlık etmekten.

Zengine, malı için alçaklık gösterenin,
Gider üçte ikisi, dininin o kimsenin.

Bunu, Peygamberimiz buyurmuÅŸtur hadiste.
Titiz davranmalıdır öyle ise bu iÅŸte.

Bir mümin, bu belaya yakalandıysa, artık,
KurtuluÅŸ nerededir, nerede Müslümanlık?

Uygunsuz kimselerle çok sıkı görüÅŸmekten,
Bunları duyacak hal kalmamış sizde hepten.

Bunun için bu kadar ağır ve sıkı yazdım.
Çünkü hafif ÅŸeylerle, uyanmazdın evladım.)