Ä°mam-ı Rabbani ki, büyük âlim, evliya.
Onun gelmesi ile, nurla doldu bu dünya.
Bir kimseye yazdığı mektupta buyurdu ki:
Ä°slam’a tam uymakla insan olur müttaki.
Hem Ä°slam’a uymalı, hem hizmet etmelidir.
Zira insan, Ä°slam’a hizmet ile yükselir.
Büyükler buyurur ki: (Ä°nsan, deli divane,
Olmadıkça, tam mümin olamaz halisane.)
Divane olmak demek, şudur ki ey evladım!
Dinin yayılmasına son güçle eder yardım.
Hatta öyle olur ki, unutur kendisini.
Getirmez hatırına kendi faidesini.
Her ne olursa olsun, olmayan da olmasın.
Yeter ki, İslam dini zarara uğramasın.
Ä°slamiyet, Allah’ın bize emirleridir.
Onun ve Resulünün beÄŸendiÄŸi ÅŸeylerdir.
Nasıl Ä°slam ve küfür zıt ise birbirine,
Ahiret de, dünyanın tersidir böyle yine.
Ahireti kazanmak isterse insan eÄŸer,
Vermemeli dünyaya, fazla kıymet ve deÄŸer.
Dünya demek, Allah’ın sevmediÄŸi ÅŸeylerdir.
Yani yasak ettiÄŸi günah, çirkin iÅŸlerdir.
Dünyayı terk etmekle, kazanılır ahiret.
Lakin iki ÅŸekilde, ele geçer bu devlet.
Birincisi ÅŸudur ki, haramlarla birlikte,
Bütün mubahları da terk etmektir her iÅŸte.
Yalnız yaÅŸamak için, zaruri miktarını,
Kullanıp, bırakmaktır ondan fazlalarını.
Ä°kinci derecesi, yalnız günah ve haram,
Åžeyleri terk etmeye göstermektir ihtimam.
Haram ve günahları terk etmekle beraber,
Mubah olan ÅŸeyleri iÅŸlemektir bu sefer.
Dünyayı, bu ÅŸekilde terk etmek de, aslında,
Yine de çok kıymetli sayılır bu zamanda.
Gökler, ArÅŸ'a nazaran aÅŸağı olsa bile,
Yine de çok yüksektir, topraÄŸa nisbet ile.
Ä°nsan, birincisine olmasa da muvaffak,
Dünyayı, bu ÅŸekilde terk etmeli muhakkak.
Çünkü cenâb-ı Hakkın haram kıldığı iÅŸler,
Az olmasına raÄŸmen, pek çoktur mubah ÅŸeyler.
Hem dahi mubahlarda olan lezzet, menfaat,
Haramlarda olandan, ziyadedir kat be kat.
Mubah kullananları, sever hem Hak teâlâ.
Haram iÅŸleyenleri, hiç sevmez fakat Mevla.
Aklı olan bir kimse, geçici bir zevk için,
Rabbini gücendirmez, esası budur iÅŸin.
Sonra, haram edilen ÅŸeyleri, cenâb-ı Hak,
Zararlı olduğundan, kıldı haram ve yasak.
Ä°çki aklı giderir, kumarla söner ocak.
Bunları işleyenler, kendine yapar ancak.
Yalan, gıybet, iftira, söz taşımak, su-i zan,
Bunların zararı da, yapanadır her zaman.
Haram ile günahlar iÅŸlenirse hülasa,
Olur iÅŸleyenlere nedamet, gam ve tasa.
|
