İmam-ı Rabbani ki, veliler incisiydi,
O, ikinci bin yılın yenileyicisiydi.
Bir gün, Han-ı Hanan’a bir mektup yazıp bizzat,
Kendisine, ÅŸöylece etti öÄŸüt nasihat:
(Bu dünya, tamamiyle alçalsın gözünüzde.
Öyle ki, hiç sevgisi kalmasın gönlünüzde.
Çünkü dünya, alçaktır vefasızdır ve fani.
Zevkleri sahte olup, çıkarlar elden ani.
Ahiretin o sonsuz güzellikleri ise,
Güzel, ÅŸirin gözüksün hep gönül gözünüze.
Çünkü yoktur orada çirkinlik, fena ÅŸey hiç.
Yalnız vardır orada, sonsuz huzur ve sevinç.
Cennet nimetlerinden, razıdır Hak teâlâ.
Bu, bütün nimetlerden üstündür kat kat daha.
Dünyanın çirkinliÄŸi, anlaşılmaz ise tam,
KurtuluÅŸ kolay olmaz ona düÅŸkün olmaktan.
Ona düÅŸkünlükten de, olunmazsa tam halas,
Ahirette, azaptan kurtuluÅŸ mümkün olmaz.
Ve hem de, halas olmak bir şeyin zararından,
Tersini yapmak ile, mümkün olacağından,
Atmak için gönülden bu dünya sevgisini,
Yapmalı tersi olan ahiret işlerini.
(Dünya) ise, dört ÅŸeydir, biri, oyun, eÄŸlence.
İkincisi, ziynet ve süslenmektir gün gece.
Üçüncüsü, tefahür, yani hep övünmektir.
Bir de, malı, evladı ziyade eylemektir.
İnsan, eÄŸer kılarsa beÅŸ vakit günde namaz,
Oyun ve eÄŸlenceye, fazla vakit bulamaz.
Erkekler, ipek giymez, kullanmazsa altını,
Çok azaltmış olurlar, ziynetin zararını.
Åžerefli olmanın da, Hak teâlâ indinde,
(Takva) ile olduÄŸu iyi bilindiÄŸinde,
İnsan, dünyalık ile övünemez hiç artık.
Bilir ki, övünmeye hiç deÄŸmez bu dünyalık.
Malın, mülkün, evladın artması ise yine,
Mani olacağından ahiret işlerine,
Bunları çoÄŸaltmayı düÅŸünmez, ayıp sayar.
Bilir ki, iyiliÄŸe manidir hepsi bunlar.)
Başkasına mektupta, buyurdu ki yine hem:
(Evliyaya muhabbet çok lazımdır ve elzem.
Onlara sevginizi arttırsın cenâb-ı Hak.
Çünkü bu muhabbete baÄŸlıdır her ÅŸey ancak.
Onlara çoÄŸaldıkça sevgi ve muhabbeti,
Daha çok kolaylaşır, İslam’a tâbiyeti.
İnsanın, Rabbi ile olması her an için,
Yine bu sevgisiyle ilgilidir kiÅŸinin.
Dünyada, dert sıkıntı var ise her ne kadar,
Hepsini, bir kimsenin kalbine doldursalar,
Bu muhabbet var ise, hiç dert yapmamalıdır.
Bu sevgisi oldukça, ümitli olmalıdır.
Eğer kalbe, dağ gibi halleri yağdırsalar,
Ve lakin bu muhabbet azalırsa kıl kadar,
Bu hallerin hepsini, istidrac bilmelidir.
Çünkü maksat bu deÄŸil, onların sevgisidir.)
|