Mektubat kitabında buyurur ki bu âlim:
(Ebedi saadeti istiyorsa eÄŸer kim,

Muhammed Mustafa’ya uymalıdır o elbet.
Zira Ona uymakla, ele geçer saadet.

Cennet nimetlerine kavuÅŸabilmek için,
Yalnız Ona uyması lazımdır her kişinin.

Allahü teâlânın sevgisine kavuÅŸmak,
Allah’ın Habibine uymakla olur ancak.

Ona uymayanların, tövbeleri, zühdleri,
Hak teâlâ indinde, kabul olmaz hiçbiri.

O Resulün yolunda deÄŸil ise bir kimse,
İndallah kıymetsizdir, her ne ki işler ise.

Peygamberler, Onun o hayat veren bahrinden,
Bir kadehe kavuÅŸup, yükseldiler esasen.

Evliya, Onun sonsuz deryasından, bir yudum,
Ä°çip, muradlarına eriÅŸtiler bilumum.

Yerdeki melaike, hep Onun hizmetçisi,
Göktekiler de Onun aşıklarıdır hepsi.

Velhasıl mevcut olan ne varsa kâinatta,
Hep Onun şerefine yaratılmıştır hatta.

Canlı cansız her varlık kâinatta bulunan,
Hepsi feyiz almıştır, o Resulün ruhundan.

Allah’ın varlığını, O beyan eylemiÅŸtir.
Rab, Onun rızasını almayı istemiştir.

Ona ve Eshabına çok selam olsun bizden.
O Resul razı olsun, inşallah hepimizden.

Ey sonsuz saadete kavuÅŸmak isteyenler!
Ona tâbi olmaya çalışın, size yeter.

Bu devlete ermeye, ne varsa mani olan,
Bütün var gücünüzle kaçınınız onlardan.

O yüce Peygambere uymazsa biri ÅŸayet,
Her bir sözü zehirdir, gösterse de keramet.

Onu dinleyenleri, sürükler felakete.
Kimseyi düÅŸürmesin, Allah böyle afete.

Lakin görürsünüz ki, eÄŸer bir âlim kiÅŸi,
O Resule uyarak yapıyor her bir işi.

Dikkat ve titizlikle Ona tâbi oluyor.
Ve diÄŸerleri gibi, hiç gösteriÅŸ yapmıyor.

Ä°ÅŸte hakiki âlim ve din adamı odur.
Ona tâbi olarak, bulun rahat ve huzur.

Dünya ve ahirette felaketten kurtulmak,
Böyle din adamına uymakla olur ancak.

Çünkü o, Allah için, ihlasla yazar, söyler.
Kalbden dediÄŸi için, kalblere tesir eder.

Her kim böyle bir zatı tanır ve sever ise,
Çok büyük bir nimete kavuÅŸmuÅŸtur o kimse.

Kendi çürük aklını bir tarafa koymalı.
Sevgi ve muhabbetle ona tâbi olmalı.

Böyle bir evliyaya kavuÅŸulmazsa eÄŸer,
Onların kitabını okumak icab eder.

Dünya kazancı için konuÅŸan ve yazandan,
Aslandan kaçar gibi, kaçmalıdır her zaman.

Çünkü aslan, insanın alır yalnız canını.
Bunlar ise alırlar dinini, imanını.