Evliya-yı kiramdan olan bu mübarek zat,
Mektubat kitabında ÅŸöyle etti nasihat:

Allah’ın sevgisine kavuÅŸabilmek için,
Resulüne uyması lazımdır her kiÅŸinin.

Herkesin saadete kavuÅŸması için de,
Ä°badet ve taatte ve hatta her iÅŸinde,

Dünya ve ahiretin Efendisine bizzat,
Uyması, benzemesi lazımdır ki, bu da şart.

Sevgilinin sevdiÄŸi kimseler de sevilir.
Ve lakin düÅŸmanları, sevilmez, buÄŸz edilir.

Bu yolda varılacak bilcümle dereceler,
O Resulü sevmeye baÄŸlıdır hepsi birer.

Seven de, sevdiÄŸine tâbi olur her iÅŸte.
Ä°nsanın kemalinin ölçüsü budur iÅŸte.

Bu sebep iledir ki, bilcümle ibadetten,
En iyi ve üstünü, ÅŸudur ki hakikaten,

Allahü teâlânın dostlarını sevmektir.
DüÅŸmanlarını ise, sevmeyip buÄŸz etmektir.

Allah’a muhabbetin niÅŸanı da esasen,
İşte bu hubb-u fillah, buğd-u fillahtır zaten.

Bu da, kendiliğinden hasıl olur insanda.
Kişi, deli gibidir bu işte esasında.

Büyükler, (Bir kimseye deli denilmedikçe,
Ä°manı kâmil olmaz) buyurdu binnetice.

Bir insan, bu hususta deÄŸilse deli gibi,
Yoktur bu muhabbetten öyle ise nasibi.

Nitekim Hak teâlâ, sordu Musa Nebi’ye:
(Sadece benim için ne amel yaptın?) diye.

Dedi ki: (Ya ilahi, namaz oruç, hac zekat.
Bunlardır senin için eylediÄŸim icraat.)

Buyurdu ki: (Namazın, imanına delildir.
Oruç, seni ateÅŸten koruyan bir perdedir.

Zekat, sana gölgedir kıyamet sıcağında.
Zikir de, sana nurdur mahşer karanlığında.

Bunların faidesi, hepsi de sana mahsus.
Sadece benim için ne iÅŸledin bahusus?)

Musa aleyhisselam, dedi ki: (Ya ilahi!
O amel her ne ise, beyan et bana dahi.)

Buyurdu ki: (Sevdin mi sevdiklerimi sen de?
Yine düÅŸman oldun mu, sevmediklerime de?)

Böylece anladı ki, Allah için olan iÅŸ,
Sadece hubb-u fillah ve buÄŸd-u fillah imiÅŸ.

Yine o buyurdu ki: (Resulün âdetine,
Uymak için, gitmeli müminin davetine.

Lakin buna gitmenin, şartları var mesela.
Riya ve ÅŸöhret için olmamalı o asla.

Uygun olan davete, icabet etmelidir.
Lakin sırf bu sünneti düÅŸünüp gitmelidir.

Bir kimse, Allah için niyet etmeden, eÄŸer,
Birini davet etse, bir tek günaha girer.

Kim de, gitse davete halis niyet etmeden.
Ona da, iki günah yazılır bu sebepten.)