Hacı Muhammed Ağa vardı ki o devirde,
Büyük bir aÅŸiretin reisi idi hem de.

Bir gün Seyyid Fehim’i ziyaret için bu zat,
Büyük bir iÅŸtiyakla Arvas’a geldi bizzat.

Lakin yolda gelirken, dinlenmek gayesiyle,
UÄŸradı Müks emiri Åžeyhi Bey nam kimseye.

Dedi: (Seyyid Fehim’i görmeye gidiyorum.
Sohbetinden, gönlüme nur dolsun istiyorum.)

Åžeyhi Bey, cevabında dedi: (Ben, geçen hafta,
Huzurlarında idim, bir gün de kaldım hatta.

Öyle feyizliydi ki huzuru o büyüÄŸün,
Hâlâ tesirindeyim o günkü teveccühün.)

O gece Åžeyhi Bey’de kalarak Hacı aÄŸa,
Arvas’a müteveccih, çıktı bir yolculuÄŸa.

Ve nihayet Arvas’a varır varmaz o ilkin,
Mübarek huzuruna vardı Seyyid Fehim’in.

Girince, o büyük zat sordu ona ÅŸu ÅŸeyi:
(Acep kimin evinde geçirdiniz geceyi?)

Dedi: (Müks’e uÄŸradım yol üstünde ilk önce.
Åžeyhi Bey’in evinde sabahladım bu gece.)

Buyurdu ki: (Åžeyhi Bey bahsetti mi hiç bizden?)
Dedi: (Çok istifade etmiÅŸ sohbetinizden.

Sizin huzurunuzda geçirmiÅŸ ki o bir gün,
Hâlâ tesirindeymiÅŸ o günkü teveccühün.)

O zaman buyurdu ki: (Böyle dersiniz, fakat,
Ä°kinizin sözü de, deÄŸildir hiç hakikat.

EÄŸer sözlerinizde samimi olsaydınız,
Ağalık ve Beyliği hemen bırakırdınız.

Çünkü bizim yolumuz, yürür hep derviÅŸlikle.
Ve asla bağdaşamaz ağalık ve beylikle.)

Bu söz, ona öyle çok tesir etti ki artık,
DeÄŸersiz bir ÅŸey oldu, ona göre aÄŸalık.

Ve hatta bütün dünya, bir hiç oldu gönlünde.
Rabbani tesir vardır zira veli sözünde.

Ve hemen terk eyledi, aÄŸalığı o günden.
Zira dünya sevgisi silinmiÅŸti gönlünden.

Dönüp, Müks’e uÄŸradı ve gördü Åžeyhi Bey’i.
Nakletti ona dahi iÅŸittiÄŸi bu ÅŸeyi.

Åžeyhi bey de duyunca, sözünü o büyüÄŸün,
Dünya muhabbetinden tam kesildi aynı gün.

Birisi aÄŸalığı, öbürü de BeyliÄŸi,
Bırakıp, ihlas ile seçtiler derviÅŸliÄŸi.

Terk ettiler ise de dünyayı o kimseler,
Evliyalık yolunda, çalışıp yükseldiler.

Åžeyhi Bey’in gözünde, hiçti artık bu dünya.
O günlerde bir gece, gördü hem de bir rüya.

Onu, Seyyid Fehim’e anlatmak için hemen,
DüÅŸtü Arvas yoluna, ayrılarak Müks’ten.

Çok sevinçli olarak vardı huzurlarına.
Ellerini öperek, arz etti bunu ona:

(Efendim, sizi gördüm rüyada bizatihi.
Var idi yanımızda mübarek biri dahi.

O kiÅŸi, ÅŸöyle dedi bana doÄŸru bakarak,
Sen çok yaÅŸayacaksın, ömrün uzun olacak.)

Cevaben buyurdu ki Åžeyhi’ye Seyyid Fehim:
(Ömrümüz pek kısadır, hem senin, hem de benim.)

Hakikaten o sene, Åžeyhi Bey etti vefat.
PeÅŸinden Seyyid Fehim eyledi Hakka vuslat.