Biri, Davud Tai’den nasihat isteyince,
Buyurdu ki: (Vaktini deÄŸerlendir ÅŸöylece.

Bu dünyada ne kadar kalacaksan sen eÄŸer,
Buna, o kadar çalış ve o kadar ver deÄŸer.

Ahirette ne kadar kalacak isen ÅŸayet,
Ona da öyle çalış, o kadar eyle raÄŸbet.

Ve ateÅŸe, ne kadar dayanabiliyorsan,
O kadar günah iÅŸle, olursun yoksa piÅŸman.)

Bir gün pazara çıkıp, hurma gördü ise de,
Yoktu o an parası, almak istediyse de.

Dedi ki: (Parasını vereyim yarın sana.
Bir dirhem kıymetinde hurma ver biraz bana.)

Tanımadı hurmacı, onun kim olduğunu.
Dedi ki: (Veresiye satmıyorum ben bunu.)

Ayrılıp gitti ordan bu cevabı alınca.
Hurmacı da, Davud’u tanıdı ayrılınca.

Bir kesenin içine, bin dirhem doldurarak,
Götürüp arz edince arkasından koÅŸarak,

Buyurdu ki: (Bunlarla, yok benim hiç bir iÅŸim.
Ben, nefsime haddini bildirmek istemiÅŸtim.

Nihayet anladı ki o da bu vesileyle,
Hiç yokmuÅŸ itibarı bir dirhem olsa bile.)

Derdi ki: (Ya ilahi, senin korkun ve sevgin,
Bana bir dert oldu ki, hükmü yok baÅŸka derdin.

Günahım öyle çok ki, gelmez tadat etmeye.
Vaktim yok baÅŸkasının günahını görmeye.)

Davud’un hanesine gelmiÅŸti Ebu Yahya.
Ve lakin iliÅŸmedi gözüne hiç bir eÅŸya.

Kerpiçten bir yastığı, bir hasır, bir su kabı.
Baktı, hatta yok idi hanesinde bir kapı.

Dedi: (VahÅŸi hayvanlar bir zarar verir size.
İsterseniz bir kapı takalım hanenize.)

Buyurdu: (Korursunuz beni bu hayvanattan.
Peki, kim koruyacak kabirdeki azaptan?

Hem öyle büyüktür ki mezardaki yılanlar,
Hiç kalır ona göre, bu dünyada olanlar.)

Harun ReÅŸid dedi ki bir gün Ebu Yusüf’e:
(Gidelim senin ile Davud'u ziyarete.)

Gelip çaldı kapıyı içeri girmek için.
Ve lakin girmesine vermedi Davud izin.

Rica etti annesi kapıyı açsın diye:
(Evladım sultan gelmiÅŸ, aç da al içeriye.)

Dedi ki: (AnneciÄŸim, mazur gör ÅŸimdi beni.
Görmek istemiyorum dünya ehli birini.

Dünya adamlarıyla ne iÅŸim vardır benim?
Ben onları görünce, kararır zira kalbim.)

Sonradan izin verdi, o ısrar eyleyince.
Harun ReÅŸid içeri girebildi böylece.

O içeri girince, söndürdü kandilini.
Dedi: (Gözüm görmesin, dünya ehli birini.)