Ebu Bekr-i Åžibli ki, evliyadan bir kiÅŸi.
Katiyen yapmaz idi, günah olan bir iÅŸi.

Bir üstad arıyordu, ilim öÄŸrensin diye.
KavuÅŸtu en nihayet, Cüneyd-i BaÄŸdadi’ye.

Ebu Bekr-i Åžibli’yi, görünce o büyük zat,
Buyurdu ki: (Evladım, evvela git çıra sat.)

(Peki efendim) deyip, bu emre ittibaen,
Çıra sattı bir sene, o günden itibaren.

Bir yıl sonra gelerek, Cüneyd-i BaÄŸdadi'ye,
Arz etti: (Bana başka emriniz var mı?) diye.

Buyurdu ki: (Ey Şibli, gel artık, yeter o iş.
Bir sene de, burada hizmet eyle ve yetiÅŸ.)

Bir yıl da, üstadının yanında etti hizmet.
Bir sene hitamında, sordu Cüneyd nihayet:

(Ey Şibli, halin nasıl, değiştin mi birazcık?
Hâlâ kendi nefsinde, görür müsün bir varlık?)

Arz etti ki: (Efendim, ne mümkün varlık görmek.
Yüksek himmetinizle, nefsim, zelil oldu pek.

Sayenizde bir hale geldi ki nefsim ÅŸu an,
Asla üstün görmüyor, kendini baÅŸkasından.)

Buyurdu ki: (Madem sen, nefsini ettin zelil,
Bu yola girmek için, olmuÅŸsun ÅŸimdi ehil.

Zira bu tasavvufa girmek için, evladım,
Nefsini, tamamiyle hiç görmektir ilk adım.

Kendinde, bir zerrecik, varlık gören bir insan,
Bu yolda yürümeye, bulamaz yol ve imkan.

Bu yol, öyle mukaddes ve yüksektir ki elhak,
Nefsini beÄŸenenler, basamaz burya ayak.

Bu, öyle binadır ki, hiçliktir ilk giriÅŸi.
Az kibirli olanın, burada yoktur işi.)

Cüneyd-i BaÄŸdadi’nin bu nasihati ile,
Çalışmakla geçti hep, her günü tamamiyle.

Cüneyd-i BaÄŸdadi’nin, bulunca ömrü hitam,
Üstadının yerine, bu oldu kaim makam.

Buyurdu: (Ders okudum, dörtyüz ayrı hocadan.
Onlardan, dörtbin hadis öÄŸrendim bunca zaman.

Bu kadar çok hadisten, seçtim bir tanesini.
Ona uydum sadece, bıraktım gayrisini.

Zira dört bin hadisin içinde, nasihatten,
Ne varsa, bu hadisin içinde vardı zaten.

O hadis-i ÅŸerifi, kendime ettim ÅŸiar.
Onun manası ise, ÅŸöyledir ki aÅŸikâr:

(Bu dünyada ne kadar, yaşıyacaksan eÄŸer,
Dünya iÅŸlerine de, o kadar çalış, yeter.

Ahirette ebedi kalacağına göre,
Çok çalış da, ömrünü, heba etme boÅŸ yere.

Allah'a muhtaçlığın, ne kadar çoksa ÅŸayet,
Ona da, o kadar çok, yap taat ve ibadet.

Cehenneme ne kadar var ise tahammülün,
O miktar günah yap da, hiç piÅŸman olma o gün.)