Oğlu Sıddık Efendi var idi ki bu zatın,
O dahi tasavvufta yükselmiÅŸti bi hakkın.

Ona, bir mektubunda buyurdu ki: (Evladım!
Kendini hiç bilmektir tasavvufta ilk adım.

Herkese iyi huylu olmaÄŸa eyle gayret.
Amellerin içinde, makbulü budur gayet.

Dili tatlı olanın, dostu dahi çok olur.
Herkes kimi severse, iyi kul iÅŸte odur.

Ä°nsanların aybını gizle, etme aÅŸikâr.
Kimseye kızmamayı, kendine eyle şiar.

Ä°htiyarlara karşı, eyle tazim ve hürmet.
Elinden geldiğince, fakirlere yardım et.

Daima merhametli, affedici olasın.
Dünya düÅŸkünleriyle, arkadaÅŸ olmayasın.

Salih kimseler ile birlikte olmaya bak.
Saadet kapıları, açılır böyle ancak.

OÄŸlum, dünya fanidir, kalmaz hiçbir insana.
Ölüme hazırlan ki, bu lazım esas sana.)

Yine bir mektubunda, buyurdu: (Ey göz nurum!
Allahü teâlâya seni ısmarlıyorum.

Hayr etsin Allah senin ahir, akıbetini.
Çalış, boÅŸa geçirme, bil vaktin kıymetini.

İlk evvela, nefsini tanımaya gayret et.
Onun isteklerine, eyle hep muhalefet.

Ä°nsanlardan eziyet gelirse de nefsine,
Nimet bil her birini, sabır göster hepsine.

Bil ki, dünya hayatı, üç beÅŸ gündür nihayet.
Onun da çoÄŸu gitti, az kaldı, etme gaflet.

Tembel kimseler ile hiç olma ki arkadaÅŸ,
Sana dahi sirayet eder o yavaÅŸ yavaÅŸ.

Günlerini gafletle geçirme ki evladım,
Ecel yaklaşmaktadır ardından adım adım.

Beyhude harcama hiç ömür sermayesini.
DeÄŸerlendir ömrünün her bir saniyesini.

Ziynetlendir içini, Allah’a muhabbetle.
Süsle zahirini de, Ä°slam’a riayetle.

Allah adamlarına hürmette etme kusur.
Onlara hizmet ile, kazanılır tam huzur.

Ne ki alıkor ise seni Hakkı anmaktan,
O, senin düÅŸmanındır, kaçın yakın olmaktan.

Üstün görme kendini hiç birinden onların.
Zira bu, kibirdir ki, mutlaka bundan sakın.

Kendini bir ÅŸey sanmak, çok büyük tehlikedir.
Sana, en büyük zarar, böyle bilmenden gelir.

GeçtiÄŸimiz seneler, bir hayal oldu ancak.
Bundan sonrakiler de, elbet böyle olacak.

Büyük düÅŸman olarak, tanı kendi nefsini.
Çünkü o uÄŸraşır ki, ateÅŸe atsın seni.)