Bir gün Ä°brahim Havvas, hac için etti niyet.
Yolda bir rahip ile, karşılaştı nihayet.

Beraber yürüdüler ve ettiler hasbihal.
Bir ara rahip ona, sordu ÅŸöyle bir sual:

(Senin dinin mi haktır, yoksa benim ki mi hak?
Bunu, tecrübe ile mümkün olur anlamak.

Kim yürüyüp geçerse, ÅŸu suyun üzerinden,
Demek ki, onun dini, doÄŸrudur diÄŸerinden.)

Önce, kendi yürüyüp, geçti karşı yakaya.
Çok ÅŸaşırdı Ä°brahim Havvas bu vakıaya.

Dedi ki: (Ya ilahi, sihir yaptı bu elbet.
O rahip karşısında, sen de bana yardım et.)

Yürüyüp geçti sonra, Besmele söyleyerek.
Rahip dedi: (Bu iÅŸi, bir daha yapmak gerek.

Zira ikimiz dahi, olduk bunda muvaffak.
Bir daha yapalım ki, belli olsun din-i hak.)

Biraz daha yürüyüp, acıktılar bir hayli.
Rahip dedi: (Bu işi yapalım şimdi haydi.)

Bir kağıda, bir ÅŸeyler çizip karalayarak,
Dedi: (Rızık gelecek ÅŸimdi bana, gör de bak.)

Az sonra önlerine, çıka geldi bir köpek.
Tutuyordu ağzında, bir dilim kuru ekmek.

Rahip aldı ekmeği ve başladı yemeye.
Bunu görüp, baÅŸladı o da dua etmeye.

Gördü o an yanında, nur yüzlü birisini.
Tutuyordu elinde, bir yemek sinisini.

ÇeÅŸit çeÅŸit taamlar var idi o tepside.
Yemeden belliydi ki, çok nefisti hepsi de.

Rahip bunu görünce, geldi hemen insafa.
Dedi: (Sihir yapmıştım ben önce, iki defa.

Seninkiyse keramet, tam inandım ben şu an.)
Åžehadeti getirip, oldu hemen Müslüman.

Bir gün de, çölde gördü, çok vahÅŸi hayvanları.
Baktı ki, susuzluktan kalmamış takatları.

Bir kayaya, hafifçe dokundu bir eliyle.
Su fışkırdı kayadan, Allah'ın izni ile.

O çölde susuz kalmış hayvan varsa ne kadar,
Hepsi gelip, o sudan, bol bol içip kandılar.

Yola devam ederken, gördü nurlu birini.
Nurlu zat sordu ona, nereye gittiÄŸini.

Buyurdu: (Gidiyorum, ÅŸimdi ben Medine'ye.
Kabr-i Resulullahı ziyaret eylemeye.)

Dedi: (Bu ziyaretten, makbul şey var mı daha?
Benim de selamımı, söyle Resulullaha)

Buyurdu: (Peki olur, varıp arz edeceğim.
Ve lakin kimden selam getirdim diyeceÄŸim?)

Dedi: (Resulullahın, kabrine giderseniz,
KardeÅŸin Hızır’ın da, selamı var dersiniz.)

Hızır aleyhisselam, bildirince ismini,
Bir daha baktığında, göremedi cismini.