Ä°mam-ı Ebu Yusuf, dünyaca tanınmıştır.
Çok insan yetiÅŸtirmiÅŸ, çok da kitap yazmıştır.

Hanefi mezhebinde, en büyük müctehiddir.
Ve Ä°mam-ı a’zamın, en baÅŸ talebesidir.

Asıl adı, Yakub bir İsmail olsa bile,
Daha fazla bilinir (Ebu Yusüf) ismiyle.

Yediyüzotuzbir'de, Kufe’de doÄŸan bu zat,
Altmışdokuz yaşında, Bağdat'ta etti vefat.

Ebu Yusüf, önceden, bir çok büyük âlimin,
Dersine devam edip, zevkini aldı ilmin.

Sonra talebe oldu, o, Ä°mam-ı a’zama.
Yetim olup, derslerde başarılıydı ama.

Ä°mam da, gördü onun çok zeki olduÄŸunu.
Derslere, daha sıkı baÄŸlamak için onu,

Fakir ailesinin, geçimlerini, bizzat,
Üzerine aldı ki, devamda etsin sebat.

Kendisi anlatır ki: Fakir idi ailem.
Bu sebeple elimde, para da olmazdı hem.

Babam da vefat edip, ben yetim kalmış idim.
Ve ne yapacağımı, birden şaşırmış idim.

Ben, Ä°mam-ı a’zamın medresesinde iken,
Bir ara, baktım annem, çıkageldi aniden.

Dedi ki: (Ey evladım, sen onunla bir misin?
Onun ekmeği hazır, sen ise bir yetimsin.

Sen, yiyecek ÅŸeylere muhtaçsın bugün asıl.
Bir sanat öÄŸrenmeye gayret eyle velhasıl.)

Annem böyle deyince, vazgeçerek ilimden,
Bir sanat öÄŸrenmeye, karar verdim içimden.

Bu yüzden gitmeyince, birkaç gün o derslere,
Hocam, bunu fark edip, çağırttı medreseye.

Buyurdu ki: (Seni ben, derslerde görmüyorum.
Seni, bizden ayıran sebep nedir ey oğlum?)

Ben, (Geçim sıkıntısı) deyince kendisine,
Buyurdu ki: (Devam et, sen ilim meclisine.)

Ders bitip, dağılınca bilcümle talebeler,
Ä°hsan etti bana çok, para ve hediyeler.

Buyurdu: (Bu paralar biterse, gel yanıma.
Sakın ders halkamızdan, ayrılıp gitme ama.)

O paralar bitip de, tam diyeceÄŸim zaman,
Söylemeden, çok para eyledi yine ihsan.

Çok maddi ihsanına kavuÅŸmam sebebiyle,
Ä°limden de nasibim çok oldu bilvesile.

Ä°lme, böyle baÄŸladı beni Ä°mam-ı a’zam.
Bir tek ders kaçırmayıp, devam ettim muntazam.

Hatta babam ölmüÅŸtü, çok üzülüp aÄŸladım.
Lakin cenazesinde, bizzat bulunamadım.

Zira gitmiş olsaydım, eğer cenazesine,
GidememiÅŸ olurdum, onun bir tek dersine.

O dersi kaçırmanın acısı, yani derdi,
Tâ kıyamete kadar, bende devam ederdi.