Resulullah buyurdu: (Vardır ki bazı kullar,
Günahı sebebiyle, Cenneti kazanırlar.)

(Nasıl olur?) denildi, buyurdu ki: (Günaha,
Tövbe istiÄŸfar edip, unutmaz onu daha.

Öyle piÅŸman olur ki, ÅŸeytan da hayret eder.
Ve keÅŸke bu günaha sokmasaydım onu der.)

Allah, bir Peygambere buyurdu: (Git müjde ver.
Mümini affederim, tövbe ederse eÄŸer.)

Bir veli buyurdu ki: (Tövbe edip yatınız.
Ertesi güne dahi, tövbeyle baÅŸlayınız.)

İsrailoğulları zamanında bir kişi,
Vardı ki, fasık olup, günah idi her iÅŸi.

Fakat günün birinde, oldu nadim ve piÅŸman.
Tövbe etmek istedi bütün günahlarından.

Ve lakin düÅŸündü ki: Pek fazladır günahım.
Acaba tövbe etsem, affeder mi Allah’ım?

Bunu öÄŸrenmek için, acele bir âlime,
Gidip dedi: (Cevap ver benim ÅŸu sualime.

Doksandokuz kiÅŸiyi öldürmüÅŸ bir adamım.
EÄŸer tövbe edersem, affeder mi Allah’ım?)

(Hayır etmez) deyince, öldürdü onu dahi.
Yüz oldu böylelikle onun öldürdükleri.

Gitti baÅŸka âlime, sordu yine durumu:
(Yüz kiÅŸiyi öldürdüm, tövbem kabul olur mu?)

Dedi: (Olur ve lakin terk et sen bu diyarı.
Filan köye hicret et, iyidir insanları.)

Tövbe edip, o köye giderken fakat bu zat,
Ömrü nihayet bulup, o yolda etti vefat.

Azap melekleriyle, rahmet melaikesi,
Ruhunu götürmeye, oraya geldi hepsi.

Ve lakin bir hususta eylediler ihtilaf.
(Bu mevta, bize ait) diyordu iki taraf.

Hak teâlâ buyurdu: (Tartışmayı bırakın!
Ölçün iki tarafı, nereye daha yakın?)

Ä°yi köye, bir karış yakın bulunca onu,
Rahmet melaikesi aldı onun ruhunu.

Lakin halis tövbenin vardır ki iÅŸareti,
PiÅŸmanlık ateÅŸiyle kavrulur, yanar içi.

Ne kadar çok olursa piÅŸmanlığı kiÅŸinin,
Öyle çok tesir eder affa kavuÅŸmak için.

Günahlar sebebiyle, kalbdeki siyah izler,
Pişmanlık ateşiyle ancak temizlenirler.

Resulullah buyurdu: (Tövbekârlarla otur.
Çünkü o kimselerin kalbleri ince olur.)

Bir gönül, ne kadar çok temiz ve safsa eÄŸer,
O kiÅŸi, günahlardan o kadar nefret eder.

Vaktiyle bir Peygamber, günahkâr bir kiÅŸinin,
Ä°steÄŸiyle, Allah’a yalvardı affı için.

Ona vahiy geldi ki: (Yerde ve göktekiler,
O kulun affı için ÅŸefaat etse eÄŸer,

Affetmem o kimsenin günahını ben asla.
Zira piÅŸman olmuyor günahına ihlasla.)

Günahlar, ayrılsa da büyük-küçük diyerek,
Günahların hepsi de, aslında büyüktür pek.

Zira düÅŸünmeli ki, günah ile o insan,
Kime karşı gelmiştir, kime etmiştir isyan?

Madem ki Halık'ına isyan etti o kimse,
Günahın küçüÄŸü de, büyüktür öyle ise.