Ä°mam-ı Gazali’nin talebesinden bir zat,
Mektup yazıp, İmamdan istedi bir nasihat.

O dahi cevap yazıp, buyurdu ki: Evladım!
Sana, sonsuz saadet ihsan etsin Allah’ım.

Peygamber efendimiz buyurdu ki: (Bir insan,
Dünya ve ahirete faidesi olmayan,

Åžeylerle uÄŸraşırsa, bu, vakti öldürmektir.
Bu da, Allah o kulu hiç sevmiyor demektir.)

Ve yine buyurdu ki: (Ä°man eden bir kimse,
Bir saatlik vaktini günahta geçirirse,

Bunun için, ne kadar üzülse yeri vardır.
Çünkü af olunmazsa, azaba yakalanır.)

OÄŸlum, kolay ise de, nasihat, öÄŸüt vermek,
Lakin nefse zor gelir, dinleyip kabul etmek.

Hele dünya zevkleri ardınca koÅŸanlara,
Nasihat acı gelip, hiç bakmazlar bunlara.

OÄŸlum, kurtulmak için ahirette, en evvel,
Emir ve yasakları bilmelidir mükemmel.

Sonra da, buna göre amel eylemelidir.
Zira amelsiz ilim, insana zarar verir.

Çünkü mahÅŸer yerinde, bu ilim sahipleri,
(Bilmiyordum) dese de, geçmez bu özürleri.

Cüneyd-i BaÄŸdadi’yi, biri görüp rüyada,
Sordu: (Sizin haliniz nice oldu burada?)

Buyurdu: (Tasavvufta edindiÄŸim bilgiler,
KeÅŸf ve kerametlerim, heba olup gittiler.

Yalnız bir gece vakti, kıldığım iki rekat,
Namazım var idi ki, o bana etti imdat.)

OÄŸlum, insan, çok ıssız bir daÄŸda ilerlerken,
Karşısına, yırtıcı bir aslan çıksa birden,

Yanındaki silahı kullanamazsa eğer,
O aslandan kurtuluÅŸ olur mu hiç müyesser?

Ve yahut da bir kiÅŸi, hasta olsa faraza,
TeÅŸhisini öÄŸrenip, ilacını da alsa,

Ä°laç, o hastalığa gelse de gayet iyi,
Onu kullanmadıkça yapar mı tedaviyi?

Bunun gibi bir insan, her ilmi, ince ince,
Bilse de, fayda görmez amel eylemeyince.

Ä°man, kalben inanmak olsa da her ne kadar,
Fakat ibadetlerle cilalanır ve parlar.

Hatta iman, bir (mum)a benzetilirse eÄŸer,
(Cam fener) gibidirler etrafında ameller.

Nasıl çabuk sönerse, mum, feneri olmadan,
Ä°man da çabuk söner, ibadet yapılmadan.

İbadet yapmak dahi, gerektirir ihlası.
İhlassız amellerin, olmaz kula faydası.

Ä°yi bir iÅŸ yaparken, bir kimse görse eÄŸer,
Sevinç hasıl olursa, bu, ihlası zedeler.

Çünkü amel, yapılır, sadece Allah için.
Bu ihlas olmadıkça, kurtulamaz ins ve cin.

İlim, amel, ihlası edinse de bir insan,
Cennete girmek için, gerekir yine ihsan .

Hiçbir kimse, Cennete giremez ameliyle.
Ancak girebilirler ihsan-ı ilahiyle.

Fakat Hak teâlânın ihsanına kavuÅŸmak,
Onun emirlerini yapmakla olur ancak.

Kim ihlasla yaparsa Rabbine ibadeti,
Elbette vasıl olur ona Hakk’ın rahmeti.