Abdullah ibni Ömer, Resulün Eshabından.
Åžöyle naklediyor ki mübarek babasından:

Bir gün uÄŸramış idim müÅŸrik kabirlerine.
Manen bir nazar ettim onların hallerine.

O sırada gördüm ki, kabirlerin birinden,
AteÅŸ içerisinden birisi çıktı birden.

Ateşten zincir vardı boynu ve ayağında.
Su dolu bir kap vardı benim dahi yanımda.

Beni görüp dedi ki: (Ne olur bana su ver!
Ne olursun o suyu, üzerime döküver.)

Tam verecek idim ki o sudan ona biraz,
O kabirden bir Melek eyledi beni ikaz.

Dedi ki: (Aman sakın, su verme bu kâfire!)
Zincirinden tutarak, çekti onu kabire.

Gidip, gördüm acilen Resul-i müctebayı.
Arz ettim kendisine gördüÄŸüm bu vakayı.

Buyurdu: (Ebu Cehil idi ki o gördüÄŸün,
Böyle mahÅŸere kadar, azap çeken o her gün.)

Amr bin Dinar vardı hem, evliyadan bir kişi.
Der ki: (Vefat etmişti, birinin kız kardeşi.

Definden sonra, kızın abisi eve varıp,
Baktı, para cüzdanı düÅŸmüÅŸ ve olmuÅŸ kayıp.

Defnederken düÅŸmüÅŸtür diyerek hemen sonra,
Birisini alarak, geldi yine mezara.

Cüzdanı bulmak için, o kabri tekrar açtı.
Ve lakin çok feci bir ÅŸey ile karşılaÅŸtı.

AteÅŸler içindeydi mezarı kardeÅŸinin.
Aklı gidecek oldu korkudan o kişinin.

Mezarı tekrar örtüp, koÅŸtu hemen evine.
GördüÄŸü hadiseyi anlattı annesine.

Dedi: (Hangi günahı ederdi ki irtikab,
Kabirde, ateÅŸ ile olunur böyle azap?)

Dedi: (Namazlarını geciktiriyordu hep.
Azap olunmasına, bu haldir belki sebep.)

Abdullah bin Muhammed adındaki biri de,
Diyor ki: (Bir eşyamı kaybettim ben bir yerde.

Onu aramak için, o gün dolaşıyordum.
Nihayet bir mezarın yanına vasıl oldum.

Akşam ezanı dahi okunmuştu o anda.
Ve kıldım namazımı o mezarın yanında.

Dua ediyordum ki namazdan sonra fakat,
Duydum kabir içinden bir inilti ve feryat.

Dinledim, diyordu ki: (Ne olaydı, dünyada,
BeÅŸ vakit namazımı edeydim her gün eda.

Ah keşke uysaydım da dinime tam olarak,
Bu kabir azabına olmasaydım müstehak.

KeÅŸke çok ehemmiyet verseydim de namaza,
Bugün yapılmasaydı kabirde böyle eza.)

Bunun gibi, toprağın altında nice emvat,
Yer yüzündekilere ederler ÅŸöyle feryat:

(Ey dünyada gafletle hayat süren insanlar!
Gafletten uyanın ki, elinizde fırsat var.

Biz fırsatı kaçırdık, bari siz kaçırmayın.
Çok piÅŸman olursunuz siz dahi yoksa yarın.)