Mevlana hazretleri, edince Hakk'a vuslat,
Namazını, üstadı kıldırdı halka bizzat.

Sadreddin-i Konevi, vasiyet gereÄŸince,
Namaz kıldırmak için, ön tarafa geçince,

Hıçkırarak aÄŸlayıp, kendinden geçti bir an.
Bu halin sebebini olmadı hiç anlayan.

Kendine geldiğinde, kıldırdı namazını.
Sordular sonra ona niçin aÄŸladığını.

Buyurdu: (Namaz için geçtiÄŸimde ileri,
Gördüm, saf saf dizilmiÅŸ binlerce melekleri.

Peygamber efendimiz imam olmuÅŸ onlara,
Cenaze namazını kılarlardı o ara.)

Ä°nsanlar, bunu ondan duyup çok aÄŸladılar.
Onun büyüklüÄŸünü, daha çok anladılar.

Celaleddin-i Rumi, âlim ve veli idi.
Herkese ÅŸamil olan bir ÅŸefkat sahibiydi.

Müslim ve gayr-i müslim, asla ayırt etmeden,
Herkesin yardımına koşardı merhameten.

Onda, insan sevgisi çıkmıştı zirvesine.
Acır, şefkat ederdi mahlukatın hepsine.

Mevlana hazretleri buyurur: (Ey Müslüman!
Sünnet-i seniyeye tâbi ol, uy her zaman.

Helal yoldan kazanıp, helalinden ye ve iç.
Yoksa, ibadetine bir sevap verilmez hiç.

Ä°slam’a uygun olsun her amelin ve iÅŸin.
Dışın gibi, daima saf, temiz olsun için.

Dargın durma, git barış, hemen geç harekete.
Bunda önce davranan, önce girer Cennete.

Tenhada olunca da, çek günahtan elini.
Zira cenâb-ı Allah, görüyor her an seni.

Sakın emri altına girme kendi nefsinin.
Çünkü o, çok kuvvetli bir düÅŸmanındır senin.

Hem de o, ahmaklıkta dünyada yeganedir.
Zira her bir arzusu, kendi aleyhinedir.

Yemek, uyku ve sözde, az ile iktifa et.
Çünkü sana, bu yolla eriÅŸir her saadet.)

Yine o buyurur ki: (Ölüm, tatlı bir ÅŸeydir.
O, ÅŸeb-i aruz yani, bir düÄŸün gecesidir.

Çünkü insan ölünce, kavuÅŸur Mevla’sına.
Bundan daha sevinçli hiçbir ÅŸey olmaz ona.

Bu yolda ümitsizlik ve keder bulunmaz hiç.
Yeter ki dön Allah’a, senindir huzur, sevinç.

Günahlarım çok diye, ümitsiz olma sakın.
Zira affı, gufranı sınırsızdır Allah’ın.)

Bunu, Mesnevi’de de, terennüm etmektedir.
Herkesi, kurtuluÅŸa davet eylemektedir.

Buyuruyor ki: (Gel, gel, her kim olursan da, gel!
Allah’a ÅŸirk koÅŸsan da, putperest olsan da gel!

Ümitsizlik dergahı deÄŸildir dergahımız.
Tövbeni, yüzbin defa bozmuÅŸ olsan bile gel!)

Mevlana, bu sözlerle demek istiyorlar ki:
(Gel, gel, ümitsiz olma, kurtulursun sen dahi,

Günahın çok olsa da, tövbe et, affolunur.
BaÅŸka dinden olsan da, iman et, kabul olur.)

Hazret-i Mevlana’nın hürmetine ilahi!
Onun şefaatına kavuştur bizi dahi.