O Sehl-i Tüsteri ki, asrının bir tanesi.
Ve Zünnun-i Mısri’nin makbul bir talebesi.

O, üstadına karşı gösterdi pek çok edep.
O hayatta oldukça, konuÅŸmadı, sustu hep.

Kendisine bir sual sorsaydı biri dinden,
Asla cevap vermezdi, üstada edebinden.

Lakin günün birinde, dedi ki: (KardeÅŸlerim!
Dini bir sualiniz varsa cevap vereyim.)

Dediler: (Susardınız dini mevzularda hep.
Åžimdi hikmet nedir ki, ettiniz böyle talep?)

Buyurdu: (Hayattayken bir kimsenin hocası,
Edebe muhaliftir dinden ağız açması.)

Dinleyenler, bu iÅŸi eylediler tahkikat.
Bildiler ki, üstadı aynı gün etmiÅŸ vefat.

Ömrünün sonlarında, hasta oldu nihayet.
Eli ve ayakları, etmez oldu hareket.

Lakin günde beÅŸ defa, namaz vakitlerinde,
Olurdu a’zaları, eski kuvvetlerinde.

Annesinden, bir hayli mal kalmıştı kendine.
Dağıttı tamamını şehrin fakirlerine.

Ve kimde alacağı vardıysa, tamamını,
Onlara bağışlayıp, helal etti hakkını.

Sonra da çıktı yola, Kâbe’yi tavaf için.
Dedi ki: (Bak ey nefsim, dünya ile yok iÅŸin.

Ä°ÅŸte görüyorsun ki, tamamen ettin iflas.
Ve sana, bundan sonra ahiret lazım esas.

Sakın dünyalık bir ÅŸey eyleme benden talep.
Zira ben, muhalefet edeceÄŸim sana hep.

Ya sen yola gelirsin, ya yanarsın ateşte.
Üçüncü şıkkı yoktur, hakikat böyle iÅŸte.)

Sonra vardı Kufe'ye, böylece söylenerek.
Lakin canı orada, istedi balık ekmek.

Baktı ki, son derece istiyor nefsi bunu.
Lakin hemen yapmadı onun bu arzusunu.

Rastladı biraz sonra, bir un değirmenine.
Ä°liÅŸti sonra gözü, bir dolap beygirine.

Gelip, deÄŸirmenciye sordu ki hemen ilkin:
(Ne ücret istiyorsun ÅŸu dönen beygir için?)

(Ä°ki dirhem) deyince, buyurdu ki: (Ey kiÅŸi!
Ben, yalnız bir dirheme yapayım mı bu işi?)

(Peki olur) deyince, geçti atın yerine.
O gün akÅŸama kadar, su çekti deÄŸirmene.

AkÅŸama bir dirhemi ondan tahsil ederek,
Gelip, o para ile, aldı balık ve ekmek.

Dedi ki: (Bak ey nefsim, isteÄŸin oldu, fakat,
Sen de, Hak teâlâya yapacaksın çok taat.

Benden, günah olmayan bir ÅŸey istersen eÄŸer,
Bu kadar meÅŸakkate katlanman icab eder.

EÄŸer günah bir ÅŸeyi talep edersen benden,
Bil ki, mahrum ederim seni helal ÅŸeylerden.)