Evliyanın büyüÄŸü, Esseyyid Ebül Vefa,
Köylerden birisine uÄŸramıştı bir defa.

Biri gelip dedi ki: (Bu köyde bir büyük var.
Âlimdir, kendisine her kiÅŸi saygı duyar.

O zat çok hasta olup, babamdır benim hatta.
Ayağa kalkamıyor, yatıyor hep yatakta.)

Ebül Vefa, dinleyip köylünün bu derdini,
Gidip ziyaret etti, evinde pederini.

Lakin keşif yoluyla anladı ki orada:
Saplanmış o ihtiyar, bozuk bir itikada.

Buyurdu: (Åžifa bulup, kalkar isen yataktan,
Rücu edecek misin bu bozuk itikattan?)

O dedi ki: (Elbette, ÅŸifa bulursam eÄŸer,
Sana tâbi oluruz köy halkıyle beraber.)

O zaman Ebül Vefa, kalktı ve kıldı namaz.
Åžifa bulması için, eyledi dua, niyaz.

Sonra, o ihtiyarın kollarından tutarak,
Buyurdu ki: (Allah’ın izni ile haydi kalk!)

Hastalık yokmuÅŸ gibi bedeninde sanki hiç,
Kalktı hemen ayaÄŸa, olmuÅŸtu saÄŸlam ve dinç.

Ebül Vefa giderken, buyurdu ki son defa:
(Bu tövbeni bozmayıp, ahdine eyle vefa.

EÄŸer ki benden sonra bozarsan bu tövbeni,
Bil ki, aynı hastalık gösterir kendisini.)

Sonra, gitti o köyden ve geçti birkaç sene.
Lakin sadık kalmadı o kiÅŸi o sözüne.

Tövbesini bozarak, yapınca bu hatayı,
Hastalanıp, çağırdı yine Ebül Vefa’yı.

Lakin o buyurdu ki: (SöylemiÅŸtim ben ona.
Demek ki, razı oldu o kendi zararına.

Merhamete müstehak deÄŸildir böyleleri.
Veli’nin attığı ok, çıkınca, dönmez geri.)

Bir gün de, saç tıraşı olurken Ebül Vefa,
Yarısında kalkarak, koşturdu bir tarafa.

Berber bunu görünce, merak sardı içini.
Çünkü anlamamıştı ne için gittiÄŸini.

Ve lakin geçer geçmez aradan yarım saat,
Gelip, yine yerine oturdu mübarek zat.

Tıraş tamamlanırken, sordu berber: (Efendim,
Öyle acil nereye gittiniz, merak ettim.)

Buyurdu ki: (GittiÄŸim, Irak’ta falan yerdir.
Orası, bu diyardan bir günlük mesafedir.

Åžimdi sen, yarın sabah yola çık, oraya git.
Åžöyle ÅŸöyle bir kimse göreceksin o vakit.

Ona de ki: Denizde, seyahat ederken siz,
Fırtınaya tutulup, batacaktı geminiz.

O zaman dediniz ki: (KavuÅŸursak felaha,
Onbin dinar verelim, Seyyid Ebül Vefa’ya.)

Başı, yarım tıraşlı biri geldi aniden.
Düzeltti geminizi, kurtuldunuz salimen.

İşte, onun yanından geliyorum bendeniz.
Onbin dinar adağı, bana teslim ediniz.)

Berber, gidip o zatı buldu aynı şehirde.
Anlattı hadiseyi ona aynı şekilde.

Adam, hayret ederek dinledi o berberi.
Onbin dinarı verip, gönderdi onu geri.