Cafer-i Sadık “rahmetullahi aleyh” hazretlerine bir gün iki genç gelip;
- Bize, abdestin faziletinden anlatır mısınız, dediler.

Büyük Veli,
- Peki gençler, buyurdu.

Ve ÅŸu hadis-i ÅŸerifi nakletti onlara:
(Ümmetimin abdest uzuvları, mahÅŸer karanlığında öyle nurlu olur ki, etraflarına ışık saçar. BaÅŸkaları onlara gıbta ile bakıp; “KeÅŸke biz de bu ümmetten olsaydık”, diye hayıflanırlar).

Ve ÅŸöyle devam etti:
- Eski Peygamberlerin kitaplarında okumuÅŸtum. Åžöyle yazıyordu: “Bir ÅŸeyden korkan kimse hemen abdest alırsa, o ÅŸeyin zararından korunmuÅŸ olur”.

Ve başından geçen ÅŸu hadiseyi anlattı:

Bir yere gidiyordum.
Bir rahibin evini uzaktan görünce durup, onu imana davet etmeyi düÅŸündüm.
Ve yolumu deÄŸiÅŸtirip, o rahibin evine doÄŸru yürüdüm.

Varıp çaldım kapıyı.
Ama kapı açılmadı.
Bekledim.

Bir kaç dakika sonra, rahip elinde havlu ile açtı kapıyı ve;
- Beklettim, dedi. Özür dilerim.

Sordum:
- Hayırdır, niye geç açtınız kapıyı?
- Abdest alıyordum da.

- Abdest mi alıyordunuz?
- Evet. Sizi pencereden görünce heybetinizden korku geldi kalbime. Hemen abdest almaya gittim.

- Niçin ama?
- Tevrat’ın tavsiyesi böyle. Orada yazıyor ki: “Bir ÅŸeyden korktuÄŸun zaman abdest al ki, ondan zarar görmeyesin”.

- Ya, ne güzel, dedim.

SevinmiÅŸtim.
Ä°mana çağırmanın tam vaktiydi.

Dedim ki:
- Benim size bir teklifim olacak.

- Buyurun.
- Müslüman olur musun?

Rahip tereddütsüz;
- Hayhay! dedi.

Ve “Åžehadet”i okuyup, imanla ÅŸereflendi.
Bir “abdest” sebebiyle ebedi Cehennemden kurtardı kendisini.


Arkadaşın önemi

Oğlu Musa Kazım nasihat istemişti kendisinden.

Buyurdu ki:
- Ä°yilerle arkadaÅŸ ol, kötülerden uzaklaÅŸ!

Ve ekledi:
- “Ä°yi arkadaÅŸ”, seni Cennete sevk eder, “Kötü arkadaÅŸ” ise Cehenneme.