Hanzala “radıyallahü anh”, Medineli bir sahabi.
Gasil-ül melaike lakabıyla meÅŸhurdur.

Uhud cenginden bir hafta önce nikahlandı.
Bir gün önce de düÄŸün yapıp, gerdeÄŸe girdi.

Girdi ama, baÅŸka bir heyecan içindeydi o gece.

Neydi o?
Yarınki savaş!

Hele ÅŸehid olursa!
Ne büyük saadet olacaktı onun için.

“Ya yetiÅŸemezsem…!” endiÅŸesi içindeydi gece boyu.
Bu korkuyla gözünü kırpmadı.

Ve bir ara geciktiÄŸini hissetti.
Fırladı yataktan.

Kılıcını kapıp, yel gibi çıktı evden.
KoÅŸturdu Uhud’a.

Ama unuttuğu bir şey vardı.
Gusletmek.
Gusletmeyi unutmuÅŸtu.

Cenk yerine vardığında, Resulullah efendimiz aleyhisselam safları düzeltiyordu. Süratle koÅŸup girdi son safa.
Ooh! Çok ÅŸükür, yetiÅŸmiÅŸti son anda.

Åžimdi tek ÅŸeyi düÅŸünüyordu.
“Åžehit olmayı”.

MüÅŸrik ordusu bozulmuÅŸ, küffâr saÄŸa sola kaçıyordu artık.
Ama Hanzala mahzundu.
Çünkü ÅŸehit olamamıştı.

Ä°ÅŸte tam o esnada, sırtına soÄŸuk bir çeliÄŸin girdiÄŸini hissetti.
Evet, bir müÅŸrik, sırtından mızraklamıştı Onu.

Vücudundan kan fışkırırken, ikincisi saplandı.
Derken üçüncüsü ve dördüncüsü...

Yığılıverdi oracığa.
Åžehit olmuÅŸtu.

SavaÅŸ sona erince Müslümanlar Medine’ye dönmeye baÅŸladılar.
Harbe iÅŸtirak edenlerin yakınları, acaba bizden geriye dönen olacak mı heyecanı içerisinde yollara sıralanmışlardı.

Bunların arasında ÅŸehitlik ÅŸerbeti içen hazret-i Hanzala’nın hanımı da vardı. Herkes büyük bir heyecanla harpten dönenlere yakınlarını soruyor, fakat hiç kimse kimseye cevap vermiyordu.

Ancak sorulan soruları sevgili Peygamberimiz “aleyhisselam” cevaplıyordu.
En son olarak soru sorma sırası, Hanzala’nın hanımına gelmiÅŸti.

Resulullah efendimize yaklaÅŸarak sordu:
-Ey Allah’ın Resulü! Hanzala nerede?

Sevgili Peygamberimiz cevabında buyurdu ki:
- Hanzala ÅŸehit oldu.

Bunu üzerine Hanzala’nın hanımı yere bakarak, sessizce;
-Ya Resulallah, ÅŸu anda söyleyeceÄŸim, bir aile sırrıdır. Sizler de biliyorsunuz ki, kocamla daha henüz ilk evlendiÄŸimiz geceydi. Hanzala, boy abdestini dahi alamadan hemen harbe katıldı. Bu sebeple, emir veriniz de kocamı bulsunlar ve yıkasınlar, dedi.

Peygamber efendimiz;
- (Sen Hanzala için hiç merak etme! Ben Hanzala’yı meleklerin yıkadığını gördüm) buyurdu.

Bunun için ona “Gasil-ül melâike” denir.
Yani (Meleklerin gusül ettirdiÄŸi Hanzala)