Tebük harbine gidilecekti.
Ancak maddi bakımdan eshab hayli sıkıntıdaydı.
Bırakın silahı, bineği, ayakkabısı olmayanlar bile vardı.

Resulullah efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” haber saldı eshaba:
- “Herkes gücü nisbetinde yardımda bulunsun!”

Haberi alan koÅŸturdu.
Kimi altın gümüÅŸ getirdi.
Kimi kılıç, kimi deve.

Kimi de bir avuç hurma getirmiÅŸti ki,
Efendimiz aleyhisselam buna kıymet vermiÅŸ, bu bir avuç hurmayı, bütün hediyelerin en üstüne koydurmuÅŸtu.

Hazret-i Ömer’in “radıyallahü teâlâ anh” o aralar malı çoktu.
“Bu defa Ebu Bekir’i geçebilirim” diye düÅŸünerek, bütün malının yarısını getirip teslim etti Efendimiz aleyhisselama.

Resulullah efendimiz sordu ona:
- Ya Ömer! Eve ne bıraktın?

Edeble arzetti:
- Bu kadar da evde var ya Resulallah!

Az sonra hazret-i Ebu Bekir “radıyallahü teâlâ anh” geldi.
Malının tamamını getirmişti.

Efendimiz aleyhisselam ona da sordular:
- Ya Eba Bekir! Evine ne bıraktın?

Cevap manidardı:
- Allah ve Resulünün sevgisini bıraktım ya Resulallah.

Efendimiz aleyhisselam, ikisine bakarak;
- Aranızdaki fark, cevaplarınız arasındaki fark kadardır, buyurdular.

Hazret-i Ömer “radıyallahü teâlâ anh” diyor ki:
- Ebu Bekir, her hususta benden ilerdeydi. Bu defa onu geçebileceÄŸimi ümit etmiÅŸtim. Ama yanılmışım. Onu, hiçbir hususta geçemeyeceÄŸimi çok iyi anladım.

Küffârı periÅŸan eyle!

Yine Bedir harbinde üçyüzsekiz sahabi savaÅŸ için saf tutmuÅŸtu.
Resulullah efendimiz aleyhisselam, karşılarında “Bin”e yakın kâfiri görünce secdeye kapanıp;
- Ya Rabbi, vaad ettiÄŸin zaferi ihsan et. Åžu maÄŸrur kâfirleri, periÅŸan eyle! diye dua buyurdu.

Hazret-i Ebu Bekir “radıyallahü teâlâ anh” hemen baÅŸucundaydı.

Bu içli yakarışını duyup teselli etti:
- Ya Resulallah, kendini bu kadar yorma. O, mutlaka vaadinde duracak ve sana zafer verecektir.

Sözünü henüz bitirmiÅŸti ki, Cebrail aleyhisselam “BeÅŸbin melek”le gelip selam verdi.

Efendimiz aleyhisselam başını secdeden kaldırıp cevap verdi:
- Aleyküm selam!

Cibril müjdeyi bildirdi:
- Üzülme ya Resulallah! Müsterih ol. Ebu Bekir’in sözü üzerine Hak teâlâ bizi sana yardıma gönderdi.

Efendimiz aleyhisselamın gül yüzünde güller açmıştı ki, Cibril devam etti:
- BeÅŸbin silahlı melekleriz ve bu dini, kâfirlerden korumaya kâfiyiz.