Anadolu Evliyasından Ömer Karamani hazretlerinin "rahmetullahi aleyh" yaÅŸadığı devirde, zalim bir kiÅŸi vardı ki, zulmederdi insanlara.

Kiminin zorla malını alır, kiminin namusunu lekeler, kimini de öldürürdü.
Kimse de mani olamıyordu.

Ä°nsanlar çaresizlikten bu zata gelip;
- Efendim biz mahvolduk, diyerek dert yandılar.

Ömer Karamani hazretleri;
- Hayrola ne oldu? diye sordu.

Yaptığı zulümleri anlatıp;
- Bunun yaptıkları canımıza tak dedi artık, dediler. Bir beddua edin de kurtulalım şundan.

Büyük Veli;
- Beddua etmek dinimizde tasvip edilmez buyurdu. Biz kimsenin helak olmasını istemeyiz. Ancak dua ederiz. Cenâb-ı Hak ona da, bize de hidayet versin.

Bu cevaptan pek tatmin olmayıp;
- Ama hocam o bir zalim, dediler.

Buyurdu ki:
- Olsun, “AteÅŸ”te yanmak çok zordur kardeÅŸlerim. Bunlar hakikati bilmiyor. Bilseler yapmazlar.

Ve ilave etti:
- Soruyorum size, bir kimse bile bile kendisini ateşe atar mı?

- Atmaz tabii efendim.

- Ama bunlar atıyor. Neden? Bilmiyorlar çünkü. Bilmeyene kızmak deÄŸil, acıyıp dua etmek lazım.

Bilseler, yapmazlar

Sonra şunu anlattı onlara:

Sevgili Peygamberimize “sallallahü aleyhi ve sellem” ilk Müslümanlar bir gün gelip;
- Ya Resulallah, beddua edin de ÅŸu müÅŸrikler kahrolsun! dediler.

Efendimiz aleyhisselam onlara;
“Bilmiyorlar”, buyurdu. “Bilseler yapmazlar!”

Ömer Karamani hazretleri bunları anlatıyordu ki, o zalimin kalbine hidayet nurları dolmaya baÅŸladı birden.

Pişman oldu yaptıklarına.
Giyinip, acele çıktı evden.

Bu zata geliyordu.
Huzurunda tövbe edip nasihat isteyecekti bu büyük Veliden.
Ve nihayet uzaktan göründü.

Ömer Karamani hazretleri;
- Bakın biri geliyor, buyurdu. O kişi olmasın?

Dönüp baktıklarında, büyük ÅŸaÅŸkınlık yaÅŸadılar.
Zira gelen, o zalimin tâ kendisiydi.

Adamcağız doÄŸruca gelip, diz çöktü bu zatın önünde.
Talebesi oldu.
Ve bir daha ayrılmadı yanından.

Üç ÅŸeye dikkat et!

Bir gün de, bir talebesine;
- Evladım, üç ÅŸeye dikkat et, buyurdu. Birincisi, paraya, mala gönül baÄŸlama! Ä°kincisi, öyle hayat sür ki, senin yüzünden kimse Cehenneme girmesin.

Ve açıkladı bunu:
- Yani senin davranışlarına bakıp da kimse dinden, Ä°slamiyet’ten soÄŸumasın. Bilakis öyle yaÅŸa ki, herkes seni örnek göstersin birbirlerine.

Ve ekledi:
- Üçüncüsü de, yanına üzüntülü biri gelirse, neÅŸeyle çıksın yanından. Böyle yapmak, nafile ibadet yapmaktan kat kat daha sevaptır.