Kabr-i ÅŸerifi Gönen’de bulunan Anadolu erenlerinden PaÅŸa Dede hazretlerine "rahmetullahi aleyh", günün birinde bir genç gelip talebe olmuÅŸtu. Ancak bir müddet sonra soÄŸudu ilimden.
Derslere gelmemeye başladı.
“Kötü arkadaÅŸ”lara uymuÅŸtu çünkü.
Ve bir gece yarısı kalktı.
Ve gizlice terk etti dergahı.
Ancak Paşa Dede farkındaydı bunun.
Ve istemedi onun ayrılmasını.
O istemeyince o da gidemedi bir türlü.
Åžöyle ki;
Genç, dergahtan ayrılmış gidiyordu ki, bir ara hocasının suretini gördü karşısında.
Mübarek, kollarını iki yana açmış yol vermiyordu geçmesine.
Genç ÅŸaÅŸkın haldeydi.
Kendi kendine;
“Hayal görüyorum galiba” dedi. “Hocamın bu gece vakti ne iÅŸi var buralarda?”
Sonra devam etti yoluna.
Ancak bir kaç adım gitmiÅŸti ki, hocasının sureti bütün heybetiyle belirdi yine karşısında.
Korkup yumdu gözlerini.
Açtığında aynı suret daha bir heybetli olarak duruyordu karşısında.
Bu sefer anladı hatasını.
Kendi kendine;
“Hocam gitmemi istemiyor” dedi.
Ve geri döndü.
Dergahtan içeri girdiÄŸinde, PaÅŸa Dede gülümsedi kendisine:
- Gidemedin mi evladım?
Genç eÄŸilip sarıldı ellerine:
- Siz göndermediniz hocam.
- Ä°yi ki döndün oÄŸlum. Buradan ayrılmana ben razı deÄŸildim.
Delikanlı çok mahcuptu.
- Affedin efendim. Hata ettim.
- Bir ÅŸartla affederim. O kötü arkadaÅŸları terk edeceksin!
- BaÅŸ üstüne hocam, dedi.
O kötü arkadaÅŸları terk edip kendini derslere verdi.
Ve icazet alıp döndü memleketine.
Önce Ä°slamiyet’i öÄŸrenin
Bir gün, bazı gençler gelip nasihat istediler bu zattan.
O gençlere;
- Önce Ä°slamiyet’i öÄŸrenin, buyurdu. Ama rastgele kimselerden deÄŸil tabii.
Sordular:
- Kimden öÄŸrenelim efendim?
- Hakiki “Ä°slam alimleri”nden, gönül ehli “Allah dostları”ndan öÄŸrenin. Çünkü onların sözleri ve kitapları tesirli olur.
Ve izah etti:
- Çünkü onlar, din öÄŸretirken dünya menfaati düÅŸünmezler. Allah için söyler ve yazarlar. Kalbden söyledikleri için sözleri tesirli olur.
Ve ekledi:
- Unutmayın, kalbden çıkan, kalbe girer.
|
