Ä°mam-ı Gazali hazretleri “rahmetullahi aleyh”. Büyük Ä°slam alimi.
Bir gün “Ä°hlas”tan sorarlar bu zata.
Åžu bilgileri verir:

Hak teâlâ buyurdu:
- “Ä°hlas, sırrımdır benim. Onu, dostlarımın kalbine yerleÅŸtiririm”.

Muaz bin Cebel hazretleri der ki:
- “Ä°hlasla amel et. Az da olsa, eder kifayet”.

Ebu Süleyman hazretleri der ki:
- “Ä°hlasla iÅŸ yapan, kurtulur. Tek muradım budur”.

Rüyada sordular birine:
- Hak teâlâ ne yaptı amellerine?

Dedi ki:
- Allah için yaptıklarım beni karşıladı. Hatta yoldan ihlasla bir taÅŸ kaldırmıştım. O bile defterimde vardı. Ama, “bin altın” deÄŸerinde bir sadaka vermiÅŸtim. Onu göremedim.

Ve arzettim:
- Ya ilahi, o hayrım yoktur mizanımda.

Denildi ki:
- GönderdiÄŸin yerdedir. Arama burada.

Hatırladım hemen.
Onu verirken biri görmüÅŸtü.
SevinmiÅŸtim içimden.

Ve şu menkıbeyi anlatır:

O heybeyi niçin aldın?

Bir kiÅŸi cihad için, harbe gider.
Yolda ucuz bir heybe görür.

Kendi kendine;
“Åžunu alayım. Ä°lerde satıp, para da kazanayım” diye düÅŸünür.

Ve alır o heybeyi.
Ama rüya görür o gece.

Ä°ki melek yere inerler.
Biri, diÄŸerine der ki:
- Bu gaziler Allah için cihada gidiyorlar. Ä°simlerini tek tek yaz.

Sonra o kimseyi gösterip;
- Ama ÅŸu hariç. O, ticarete gidiyor, der.

Adam üzülür.
- Ben de Allah için cihada gidiyorum, der.

Melek sorar:
- Peki ama, niçin aldın o heybeyi?
- Ä°lerde satıp, biraz kâr edecektim.

O melek, diÄŸerine;
- Yaz öyleyse, der. Bu, hem cihada gidiyor, hem de ticarete.
Rüyanın burasında uyanır.

Anlar hatasını.
Atar kalbinden bu kâr faslını.