Åžiraz Evliyasından Ä°bni Hafif hazretleri "rahmetullahi aleyh", bir gün “Gıybet” hakkında konuÅŸurken;
- Ben şahsen gıybet edecek olsam, anne babamı gıybet ederim, buyurdu.

- Neden efendim? dediler.

- Çünkü sevaplarımın baÅŸkalarına deÄŸil, onlara gitmesini isterim de ondan, buyurdu. Biliyorsunuz, gıybet eden kiÅŸinin sevapları, gıybet ettiÄŸi kimseye yazılır. Onun günahları da gıybet edene tabii.

Åžöyle devam etti:
- Ahirette, herkesin amel defteri kendisine verilip “Oku!...” denilecek. Bazısı defterine bakınca;
- Ya Rabbi, ben ÅŸu ÅŸu iyilikleri yapmıştım. Ama onları defterimde göremiyorum, diyecek.

Ona cevaben;
- “O sevaplar, gıybet ettiÄŸin kimselerin defterine geçti” denilecek.

Bazısı da;
- Ya Rabbi, defterimde zina, içki ve kumar günahları var. Halbuki ben bunların hiçbirini iÅŸlemedim, diyecek.

Ona da;
- “Evet, sen o günahları iÅŸlemedin. Ama din kardeÅŸlerini gıybet ettin. Ä°ÅŸte o gıybetini yaptığın kiÅŸilerin günahları, senin defterine yazıldı” denecek.

Onlar bu cevabı işitince;
- Ah! diyecekler. KeÅŸke aÄŸzımıza taÅŸ doldurup, dudaklarımıza kilit vursaydık da, yapmasaydık ÅŸu gıybet günahını. Åžimdi yapmadığımız günahların cezasını çekeceÄŸiz.

Ama nafile.
Çünkü iÅŸ iÅŸten geçmiÅŸtir artık.

Çok piÅŸman olsalar da çaresi bulunmaz o gün.

Acaba sebep nedir?

Bir gün de;
- Efendim, bazı insanlar çok kötü yaÅŸadıkları halde ölümleri güzel oluyor. Bunun sebebi nedir? diye sordular.

Cevabında;
- BaÅŸkaları onları çok gıybet ettikleri için olabilir, buyurdu.

Ve daha açıkladı:
- Bu kimselerin günahları, o gıybet edenlere yükleniyor. Kendileri günahsız hale geliyorlar.