Ä°slam âlimlerinin büyüklerinden Seyyid Ahmet Mekki Efendi hazretleri "rahmetullahi aleyh", bir sohbetinde;
- Ä°nsan yaÅŸlandıkça vücut hücreleri yavaÅŸ yavaÅŸ ölmeye baÅŸlar, buyurdu. Bu arada beyin hücreleri de ölür. Ä°nsan ölüm halinde iken bildiklerini unutur, hiç ilmi kalmaz.
Sordular:
- Sevgiler de unutulur mu efendim? Mesela Allah sevgisi, Peygamber sevgisi, Evliya sevgisi.
- Hayır. Sevgi, beyinde olmaz ki unutulsun.
- Sevgi nerde olur hocam?
- Sevgi, kalbde, yani gönülde olur. Ä°nsan ölürken, beynindeki bütün bilgileri unutur. Ama “kalbindeki sevgiler” aynen kalır. Kalbinde hangi sevgi varsa, onunla ölür ve kıyamet günü o sevgiyle kalkar mezarından. Kalbdekiler unutulmaz çünkü.
Kitapların özeti
Bir gün de;
- Bütün kitapların özeti ve bütün nasihatların özü, hülasası nedir, biliyor musunuz? diye sordu sevdiklerine.
- Bilmiyoruz efendim? dediler.
Buyurdu ki:
- “Ehl-i sünnet”ten hardal tanesi kadar ayrılan kimselerle arkadaÅŸlık etmek, onlarla konuÅŸmak, kitaplarını okumak, öldürücü zehirdir. Ä°nsanı sonsuz felakete sürükler.
Ve izah etti:
- Çünkü ehl-i sünnete uymayan bir söz, bir yazı, insanın kalbinde fena iz bırakır. Daha kötüsü insanın iman ve itikadını sarsabilir. Çok dikkatli olmak lazım.
Cahillerle dinden konuşmayın!
Sordular:
- Tavsiyeniz nedir efendim?
Buyurdu ki:
- Yabancılarla her ÅŸeyi konuÅŸun. GüreÅŸten, siyasetten, ÅŸundan bundan konuÅŸun. Ama dinden, Ä°slamiyet’ten asla. Ehli olmayanlarla din konuÅŸulmaz. Rastgele kimselerden din öÄŸrenilmez.
Sordular:
- Peki nereden öÄŸrenilir efendim?
- Ä°slamiyet, sadece “Ehl-i sünnet alimleri”nden öÄŸrenilir.
- Öyle alim yoksa efendim?
- O zaman o alimlerin yazdığı “ilmihal kitapları”na müracaat edilir.
|
