Ahmet Kuseyri hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Evliyanın meÅŸhurlarındandır.
1500lü yıllarda Hatay’da yaÅŸadı. Ve orada vefat etti.
Türbesi Åženköy’dedir.

Bir akşam, acilen talebeyi toplayıp;
- Çabuk köyü dolaşın! Herkes, kıymetli ne eÅŸyası varsa, alıp çıksın köyden! Buyurdu.

Talebeler;
- BaÅŸ üstüne efendim! deyip koÅŸtular.

Ve bir çırpıda verdiler bu haberi köylüye.
Ä°nsanlar apar topar çıkıp, toplandılar köy dışında.

Ama niye çıkmışlardı?
Kimse bilmiyordu sebebini.

- Madem ki Ahmet Kuseyri hazretleri böyle buyurmuÅŸ, elbet vardır bir hikmeti, diyorlardı.

Sonra mı?
Köyde bir fert kalmayınca, müthiÅŸ bir gümbürtü koptu köy üzerinde.
Ve bir toz bulutu yükseldi ardından.

Evet, ÅŸiddetli bir zelzele ile yerle bir olmuÅŸtu o köy.
Ama kimsenin burnu kanamamıştı

Vaktinin kıymetini bil!

Nasihat isteyen bir gence;
- Evladım, vaktinin kıymetini bil! buyurdu.

Ve ekledi:
- Önce Ä°slamiyet’i öÄŸren. Sonra öÄŸrendiÄŸinle amel et. Bilhassa “beÅŸ vakit namaz”ını özenerek, dosdoÄŸru kıl.

Åžöyle devam etti:
- Yaptığın her iÅŸi ihlasla yap. Ä°hlassız amellerinin hiç bir faydasını göremezsin ahirette.

Delikanlı “Ä°hlas” kelimesini ilk defa duyuyordu.
- O nedir ki efendim? diye sordu.

- “Ä°hlas”, samimiyet demektir evladım. Yani her iÅŸi, Allah emrettiÄŸi için yapmak, kullardan bir takdir, mesela bir “Aferin” beklememektir. Yoksa Riya olur ki, bu gibi ameller, kıyamet günü sahibinin suratına çarpılacaktır.

Ve ÅŸöyle devam etti:
- Önce farzları yap! Sonra vacib ve sünnetleri. Nafileler en sonra.

Genç sordu:
- Bu sıra mühim mi hocam?
- Elbette evladım. Farz borcu varken nafile ile meÅŸgul olmak ahmaklıktır. Çünkü farz borcu olanın nafile ibadetine sevap verilmez.

Ve ilave etti:
- Peygamber efendimiz aleyhisselam da; “Üzerinde farz namaz borcu olan kimse, bunu kılmadan nafile kılarsa, boÅŸ yere zahmet çekmiÅŸ olur” buyuruyor. Åžimdi anladın mı evladım?
- Anladım efendim.