NiÅŸabur’da yetiÅŸen Velilerden Ä°mam-ı KuÅŸeyri hazretleri "rahmetullahi aleyh", bir gün “Besmele okuma”nın önemini anlatırken;
- Şeytanın evinize girmemesini ister misiniz? diye sordu cemaate.
Cevaben;
- Elbette isteriz efendim, dediler.
- Öyleyse evinize her giriÅŸte “Besmele” okuyun! buyurdu.
- Hikmetini sordular.
- Eve girerken “Besmele” okunursa, ÅŸeytan; “Bu eve girmeme imkan yok”, der ve geri dönüp gider, buyurdu.
Ve sordu yine:
- Evinize bereketin girmesini ister misiniz?
- Tabii hocam, çok isteriz.
- Öyleyse eve her girdiÄŸinizde “üç ihlas-ı ÅŸerif” okuyun! Evinize bereket geldiÄŸini göreceksiniz.
En akıllı insan
Bir gün de bazı sevdikleri;
- Efendim, en akıllı insan kimdir? diye sordular bu zata.
Cevabında;
- “Akıllı insan”, ölümü en çok hatırlayan ve ölüm sonrası için en çok hazırlık yapandır, buyurdu. Gafiller, dünyada saray yapmakla meÅŸgul olurken, akıllılar, kabirde ve Cennette kavuÅŸacakları sarayları hazırlıyorlar.
Åžöyle bitirdi:
- Kabir, kadın-erkek herkesin çeyiz sandığıdır. Bu sandığı “salih ameller”le doldurunuz.
Ölümü seven, güler
Bir gün de;
- Ölüme hazırlanan, ecelini yakın bilen ve buna sevinen kimsenin bir tek alameti vardır, buyurdu.
Merak ettiler:
- O nedir efendim?
- “Güler yüz” ve “tatlı dil”dir. Çünkü ölümü seven kimsenin daima yüzü güler.
Sordular:
- Ölümü seven neden güler efendim?
- Müslüman, bu dünyada gurbettedir. Asıl vatanı “ahiret”tir, “Cennet”tir onun. Ä°nsan bu dünyada bile uzun yıllar ayrı kaldığı memleketine gideceÄŸi zaman sevinir, öyle deÄŸil mi?
- Evet efendim. Hem de çok sevinir.
- Ä°ÅŸte mümin de, asıl memleketi, hakiki vatanı olan “ahiret”e, oradaki “Cennet nimetleri”ne ölümle kavuÅŸur ancak. Ölümü bunun için sever. Ne vakit öleceÄŸini düÅŸünse, içi ferahlar, kederi gider, neÅŸelenir, sevinir.
|
