Ä°slam âlimlerinin en büyüklerinden Kadı Muhammed Zahid hazretleri "kuddise sirruh", bir gün kibir hakkında nasihat ederken, ÅŸu olayı anlattı sevdiklerine:

Evliyaullahtan bir zat, Ramazan günü talebeleriyle birlikte bir ÅŸehre gitmek için yola çıktılar. Åžehre yaklaÅŸtıklarında akın akın insanların kendilerini karşılamak üzere yollara döküldüklerini gördüler.

Mübarek zat, hemen çıkınından kuru ekmeÄŸini çıkararak aÄŸzına attı. Bunu gören ahali, (Biz de bu zatı, âlim bir veli bilirdik, Ramazan günü oruç tutmuyor, üstelik açıktan oruç yiyor. Böyle birisi ile konuÅŸulur mu hiç?) diyerek dağıldılar. Talebeleri yaptığı hareketin sebebi hikmetini sorduklarında dedi ki:
- O kadar insanın bizim için yollara döküldüÄŸünü gördüÄŸümde kalbime kibir ve büyüklenme gelmesinden korktum, onların gözünden düÅŸüp nefsimi aÅŸağılatmak için bunu yaptım. EkmeÄŸi ısırdım ama yutmadım. Herkes ekmeÄŸi yediÄŸimi sandı. Kalbime kibir yerleÅŸerek Allahü teâlânın gazabına sebep olsaydım, hâlim ne olurdu.


Ä°manla gitmek için

Bir gün de;
- Efendim, dünyadan iman ile gitmek için ne lazım? diye sordular bu zata.

Cevabında;
- Allah adamlarını, ehl-i sünnet büyüklerini sevmek lazım, buyurdu.

Ve açıkladı:
- Namaz kılan ve “Allah dostları”nı seven bir Müslümanın imansız gitme ihtimali yoktur.

Sordular:
- Hikmeti ne efendim?

Buyurdu ki:
- SevdiÄŸi o büyük zatlar, son nefesinde imdadına gelir ve ÅŸeytanı kovup o kimsenin “imanla ölmesi”ni temin ederler.

Gerçek sevgi

Bir gün de;
- Gerçek sevgi, Allahü teâlâya olan sevgidir, buyurdu. Ama Onu sevmek, Peygamber efendimiz aleyhisselamı sevmekle olur.

Sordular.
- Peygamber efendimizi sevmek ne ile olur efendim?
- Onun ehli beytini ve eshabını sevmekle, buyurdu.

- Üstadını sevmek ne ile olur efendim?
- Talebe kardeÅŸlerini sevmekle.

Ve ekledi:
- Efendimiz aleyhisselamın ehl-i beytini ve eshabını, Ehl-i sünnet alimlerini, Evliya zatları ve diÄŸer Peygamberleri sevmeyen kimse, Peygamber efendimizi sevmiÅŸ olamaz.