Åžam’da medfun bulunan en büyük Velilerden Mevlana Halid-i BaÄŸdadi hazretleri "kuddise sirruh", bir sohbetinde;

- Alimin yanında bulunmak ibadettir, buyurdu. Nitekim hadis-i ÅŸeriflerde; “Evliya görülünce Allah hatırlanır” ve “Alimin yüzüne bakmak ibadettir” buyuruluyor.

Ve ilave etti:
- Onlarla bulunanlar kötü olmaz. Peygamber efendimiz aleyhisselam; “Ümmetimin alimlerine hürmet ediniz. Onlar yeryüzünün yıldızlarıdır” buyuruyor.

Åžöyle devam etti:
- Ä°ÅŸte kardeÅŸlerim böyle mübarek alimlerin, “Allah adamları”nın sohbeti, bulunmaz nimettir. Ancak bu zatlar her zaman bulunmayabilirler.

- O zaman ne yapmalı efendim? dediler.

- Onlar yoksa, onların kitaplarını okumalıdır. Edeble okunursa, sohbetindeymiÅŸ gibi “feyz” alınır. Çünkü o büyüklerin ismi nerede anılırsa, ruhları orada hazır olur.

Åžöyle bitirdi:
- Cenâb-ı Hak hepimizi o büyük insanların feyz ve bereketine kavuÅŸtursun.

Ölümü düÅŸünün!

Bir gün de;
- Zaman, büyük nimettir, buyurdu. Kıymetini bilip, onu boÅŸ yere harcamayın. “BeÅŸ vakit namaz”ı cemaatle kılın. Seher vakitlerinde tövbe istiÄŸfar edin. Ölümü ve ahireti düÅŸünün. Ölümü düÅŸünmek ölüm getirmez.

Ve izah etti:
- Yani ölümü düÅŸünmekle insan ölmez. Bilakis ömrü uzar. Allahü teâlâdan gafil olmayın. Her an Onu hatırlayın. Ä°slamiyet’e uygun olarak yapılan her iÅŸ, “zikir” sayılır.

- Her iÅŸ mi efendim?
- Evet. Ticaret ve alışveriş de olsa, zikir olur.

- Hikmeti ne acaba?
- Çünkü o iÅŸi yaparken Allahü teâlânın emrini düÅŸünmüÅŸtür. Allah’ı hatırlamıştır yani. Zikrin manası da, “Allahü teâlâyı hatırlamak”tır zaten.

Åžöyle bitirdi:
- Her bir iÅŸi yaparken Rabbimizin emir ve yasakları düÅŸünen ve ona göre yapan kimse, her an “Zikir” halinde sayılır ve gafletten kurtulmuÅŸ olur.