BaÄŸdat Evliyasından Faris bin Ä°sa BaÄŸdadi hazretleri “rahmetullahi aleyh”, bir sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, Allahü teâlâ bize sayısız nimetler vermiÅŸ, buyurdu. Mesela kalbimiz ve diÄŸer bütün organlarımız, hepsi muntazam çalışıyor. Bu, ne büyük nimet, öyle deÄŸil mi?

- Evet efendim, dediler.

- Ama bunlardan çok daha mühim bir nimet var. O da “Ä°man”dır ki, Müslümanız elhamdülillah.

Ve sordu onlara:
- Peki, bu kadar büyük nimetlere karşı, Allahü teâlâ biz kullarından ne istiyor, biliyor musunuz?

Merak ettiler.
- Ne istiyor hocam?
- Tanınmak, buyurdu. Yani kullarının kendisini tanımasını istiyor.

Buradaki inceliği anlayamadılar.
- Allah’ı tanımayan mı var hocam? Sokaktaki sarhoÅŸ bile tanır Allah’ı. Sıkıştığında Allah der.

- Tanımak o deÄŸil ki kardeÅŸlerim. Tanımak için itaat lazım. Ä°taat etmeyen, tanımış olmaz. Ä°taattan maksat da, Onun emir ve yasaklarını büyük bilmek, saygı göstermek ve gücü yettiÄŸince yapmaya çalışmaktır.

En güzel dua

Sohbetin devamında;
- Bir mümin, bir mümini gördüÄŸü zaman yaptığı dua mutlaka kabul olur, buyurdu. Aynen Kâbe’yi görünce yapılan dua gibi.

- Hikmeti ne efendim? dediler.

- Çünkü Allahü teâlâ müminin kalbini, Kâbe’den kıymetli yapmıştır, buyurdu.

Sordular:
- Peki bir mümini görünce nasıl dua etmeliyiz efendim?

- En güzel dua, selam vermek, yani “Selamün aleyküm” demektir. Selamın manası da; “Allahü teâlâ sana dünyada ve ahirette selamet ve iyilikler versin. Seni hiç sıkmasın”, demektir. Zaten bütün mesele, dünyada ve ahirette selamette olup, iyiliklere kavuÅŸmak deÄŸil mi?

Ve ilave etti:
- DiÄŸer mümin de; “Ve aleyküm selam” diyerek, ona böyle dua eder. En güzel dua, bu “Selam”dır iÅŸte.