Bir gün, Ebüdderda hazretlerinin “radıyallahü anh“ ziyaretine bir genç geldi.
- Hocam! Sizden bir hadis öğrenmeye geldim.

- Ne için öğreneceksin hadisi?
- Amel etmek ve başkalarına da öğretmek için.

- Peki evladım, dedi.

Ve şu hadis-i şerifi nakletti:
"Bir kimse, sırf dinini öğrenmek ve başkalarına da öğretmek için birkaç adım yürürse, melekler, onun ayakları altına kanat gerer ve onun için dua ve istiğfar ederler".

Filandan davacıyım

Bir genç de hazret-i Ebüdderda’ya geldi bir gün.
- Ben filandan davacıyım.

- Niçin?
- Dişimi kırdı.

Şefkatle baktı gence:
- Onu affet evladım.
- Hayır, asla affetmem.

- Ama Efendimiz aleyhisselam ne buyuruyor biliyor musun?
- Ne buyuruyor hocam?

- Birinden zarar gören kimse onu affederse, Allahü teâlâ da onu affeder, buyuruyor.

Fikri değişti gencin.
- Öyleyse ben de affettim, dedi.

Gıybet haramdır

Yine birinin arkasından konuşup gıybetini yapıyordu insanlar.
Ebüdderda hazretleri ikâz etti:
- Gıybet haramdır, vazgeçin!

Ama vazgeçmediler.

Bu defa sordu onlara:
- O kişi bir kuyuya düşse, ne yaparsınız?
- Koşup kurtarırız hemen.

- Ateşte yandığını görseniz?
- Canımız pahasına kurtarırız.

- Peki, niye gıybetini yaparsınız öyleyse?

O zaman vazgeçtiler.

Kendinizi ölmüş bilin!

Bir gün de bazı gençlere buyurdu ki:
- Kendinizi ölmüş bilin. Zira ölüm muhakkaktır.

Ve ekledi:
- Ölümden sonra olacakları bilseydiniz, hiçbir şeyi severek yiyemez, isteyerek su içemezdiniz.

Gencin biri sordu:
- Nefsimi günahtan men edemiyorum. Ne yapayım?

- “Ölüm”ü düşün! Ölümü düşünen günah işleyemez.