BaÄŸdat Evliyasından Ebu Said-i Harraz hazretlerinin "rahmetullahi aleyh" huzuruna bir genç geldi bir gün. Bazı dini sualler sorup, aldı cevaplarını.
Ancak soracaklarından birini unuttu o arada.
"Gıybet orucu bozar mı?" diye soracaktı.
Ama bir türlü hatırlayamadı.
Tam kalkıyordu ki, büyük zat sordu:
- Başka soracağın şey var mı evladım?
- Var efendim.
- Sor öyleyse.
Delikanlı bir müddet düÅŸündü.
Ama hatırlayamadı.
- Åžey... unuttum efendim, dedi.
- Az daha düÅŸün. Hatırlarsın belki.
Genç düÅŸündüyse de yine hatırlayamadı.
Büyük Veli döndü gence;
- Gıybet hakkında mı soracaktın yoksa?
O zaman hatırladı:
- Evet efendim.
- Gıybet, orucu bozmaz, ama sevabını giderir, buyurdu.
Genç adam çok duygulanmıştı.
Sarıldı ellerine.
Öptü ve bir daha ayrılmadı yanından.
Dışarıda düÅŸman aramayın
Bir gün de talebesine;
- Çocuklar, kendimize dışarıda düÅŸman aramayalım, buyurdu. En büyük düÅŸman içimizdedir.
Sordular:
- O düÅŸman, nefs mi efendim?
- Evet, kendi nefsimizdir, başkası değil.
- Nefs, bize neden düÅŸman hocam?
- Çünkü öyle yaratıldı. Onun tek bir gayesi vardır ki, o da sahibini ateÅŸe atmaktır. Bunun için insana hep kötülükleri yaptırır. Ä°yiliklere ise mani olur.
|
