Eşrefoğlu Rumi hazretleri "rahmetullahi aleyh" anlatıyor:
BaÄŸdat’ta bir grup zengin, toplanıp çıktılar Hac yoluna.
O yörede Resulullah efendimiz aleyhisselamın aÅŸkıyla yanan bir fakir vardı ki, yıllardır o kutsal toprakların hasretiyle yanıp kavruluyordu.
Bu kafileyi görünce dayanamadı.
Koşup katıldı o kervana.
Ama ne bineği vardı garibin, ne azığı.
Åžehir dışına çıkmışlardı ki, zenginlerden biri fark etti onu.
Alaylı bir yüz ifadesiyle o garibe bakıp;
- Ey fakir! Bineğin yok, azığın yok. Bu halde nasıl hacca gideceksin? Dedi.
Sonra bir kahkaha atıp ekledi:
- Bari paran var mı cebinde?
Fakirin cebinde parası da yoktu.
Ama tevekkülü vardı kalbinde.
Resulullahın muhabbeti vardı.
Döndü o kendini bilmeze.
- Allah kerimdir. O bana yardım eder, dedi.
Ve mahzun halde ayrıldı yanından.
Haccı ifa edip Medine’ye doÄŸru yola çıktılar.
O zengin, gördü yine bu fakiri.
Alaylı bir tavırla sordu yine:
- Komşu! Sahi sen haccı yapabildin mi?
- Çok ÅŸükür. Bana da nasip oldu.
- Peki, beratını aldın mı bari?
Garip anlamadı:
- Ne beratı?
- Cehennemden azat olduÄŸuna dair berat.
- Yok, ben almadım öyle bir ÅŸey
Zengin, cebinden çıkardığı herhangi bir kağıdı ona gösterip;
- Bak, Kâbe’yi ziyaret edenlere böyle berat veriyorlar. Hepimiz aldık. Sen niye almadın? Dedi.
Fakir saf ve temizdi.
Ä°nandı bu söze.
Derhal geri dönüp, koÅŸtu Kâbe’ye.
Örtüsüne yapışıp, iki gözü iki çeÅŸme;
- Ya Rabbi! O berattan ben de isterim, diye yalvardı.
O anda eline bir kağıt tutuşturuldu gaibten.
Dünya kağıtlarına benzemiyordu.
O kağıdı yüzüne gözüne sürdü.
Kapandı ÅŸükür secdesine.
Sonra koÅŸup yetiÅŸti kafileye.
Zengin onu görünce yine alaylı bir tavır takındı.
- Ne oldu? Alabildin mi beratını?
Fakir, sevinçle çıkarıp gösterdi aldığı beratı:
- Evet ya, bana da verdiler, iÅŸte!
Adam misk kokulu, nur yazılı kağıdı görünce aklı gitti.
Bayılıp düÅŸtü atından.
Kendine geldiğinde anlamıştı her şeyi.
Ağlama sırası kendisindeydi artık.
Aradan yıllar geçti.
Vefat etti o fakir.
O beratla defnettiler kabrine.
Bir müddet sonra, o zengin rüyada gördü fakiri.
Ve sordu:
- Nasılsın mübarek kardeÅŸim?
- Çok iyiyim, dedi. O beratı Münker-Nekir meleklerine gösterdim. Onu görünce bir ÅŸey sormadılar bana.
Uyandı.
Çok hayırlar yapıp, sevabını gönderdi o fakirin ruhuna.
|
