NiÄŸde’de medfun bulunan Misali Baba “rahmetullahi aleyh“, bir gün ÅŸunu anlattı sevdiklerine:

Peygamber efendimiz aleyhisselam, bir gün hazret-i Ali’yi çağırıp;
- “Hazırlan ya Ali” buyurdular, “Yemen’e kadı olarak gidiyorsun”.

Hazret-i Ali “radıyallahü teâlâ anh”;
- BaÅŸ üstüne ya Resulallah! dedi.

Dedi ama kendini bu iÅŸe layık görmüyordu.
Bunun için arzetti edeple:
- Henüz çok gencim ya Resulallah. Ä°lmim de kâfi deÄŸil.

Efendimiz aleyhisselam, onun göÄŸsünü sıvazlayıp;
- Ya Rabbi! Ali’ye ilim ve hikmet ver. Onu, bu iÅŸe liyakatli eyle! diye dua buyurdu.

Sonra da;
- “Haydi git ya Ali!” buyurdular, “Yemenliler seni bekliyor. Çokları senin bereketinle iman ederler”.

Ve tembih eylediler:
- Yemen’e varmadan önce bir tepeden geçeceksin. Oraya varınca, kâfir-Müslüman, yüzlerce insanın seni karşılamaya çıktıklarını görürsün. O zaman; “Ey aÄŸaçlar! Ey taÅŸlar! Allah’ın Resulünün size selamları var!” diye nida eyle.

Hazret-i Ali;
- BaÅŸ üstüne! dedi.

Ve çıktı yola.
Buyurdukları tepeye varınca, yüzlerce insanın kendisini beklediÄŸini gördü ve Resulullah efendimizin emrini ifa etti.
- Ey aÄŸaçlar ey taÅŸlar! Allah’ın Resulünün size selamları var!

O anda bir uÄŸultu koptu daÄŸda.
AÄŸaçlar, taÅŸlar bir ağızdan Efendimiz aleyhisselamın selamını alıyordu:
- Aleyküm selam ve rahmetullahi ve berakatüh!

Bu kerameti gören müÅŸrikler, kelime-i ÅŸehadeti söylediler bir ağızdan.

Hayvan küheylan kesildi

Bir gün de sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, Sevgili Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” mübarek elini neye sürseydi, anında bir bereket, bir canlılık gelirdi o ÅŸeye, buyurdu.

Ve şunu anlattı:
Mesela Eshabdan birinin bir atı vardı.
Ama gayet zayıf, çelimsiz bir ÅŸeydi.
Yürümeye takati yoktu hayvancağızın.

Ama bir gün Efendimiz aleyhisselam bindiler o ata.
Hayvan “küheylan” kesildi birden.
Artık rüzgar gibi koÅŸardı ki, yetiÅŸen olmazdı gölgesine.