Kabr-i ÅŸerifi Babaeski’de bulunan büyük Velilerden Åžühudi Efendi “rahmetullahi aleyh“, bir sohbetinde;
- Dünya hayatı pek kısadır kardeÅŸlerim. Onun için bunu en lüzumlu ÅŸeyde kullanmak gerekir, buyurdu.

- En lüzumlu ÅŸey nedir? dediler.
- Evliya zatların, “Allah adamları”nın yanında bulunmak, sohbetlerinden istifade etmektir. O mübarek zatlar yoksa, kitaplarını edeple okumak gerekir. Kitap okumak sohbetin yarısıdır. Hiçbir ÅŸey sohbet gibi faydalı olamaz.

Ve ekledi:
- Resulullahın Eshabı, sohbet ile Peygamberlerden baÅŸka herkesten, hatta Veysel Karani’den ve Ömer bin Abdülaziz’den daha üstün oldular.

Åžöyle devam etti:
- Halbuki Veysel Karani ile Ömer bin Abdülaziz, Evliyalıkta son dereceye yükselmiÅŸ, sohbetten baÅŸka bütün üstünlüklere varmışlardı.

Sordular:
- Eshab-ı kiramın üstünlüÄŸü nereden ileri geliyor efendim?
- Sohbetten. Çünkü bu sahabiler, Resulullahı görmekle, melekle birlikte bulunmakla, vahyi ve mucizeleri görmekle, imanları görerek inanmak oldu. Bu saydığımız üstünlükler, bütün baÅŸka üstünlüklerin temeli olup, Eshab-ı kiramdan baÅŸkası bunlara kavuÅŸamamıştır.

Åžöyle bitirdi:
- Veysel Karani, sohbetin bu üstünlüklerini bilseydi, hiçbir ÅŸey onu sohbetten alıkoyamaz, sahabilik ÅŸerefine kavuÅŸmak için her ÅŸeyi bırakırdı.