Evliya-yı kiramın en büyüklerinden Ä°mam-ı Rabbani “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün ÅŸunu anlattı sohbetinde:

Bir sahabi, hazret-i AiÅŸe’ye “radıyallahü anha” mektup yazarak;
- Bana nasihat olarak bir şeyler yazar mısınız, diye rica etti.

Hazret-i AiÅŸe;
- Allahü teâlânın selamı senin üzerine olsun! buyurdu.

Ve devam etti:
- Resulullahtan iÅŸittim. Buyurdu ki; (Bir kimse, insanların kızacakları ÅŸeyde Allah’ın rızasını ararsa, Allahü teâlâ onu, insanlardan geleceklerden korur. Bir kimse, Allahü teâlânın kızacağı ÅŸeyde, insanların rızasını ararsa, Allahü teâlâ onun iÅŸini insanlara bırakır.)

Dünya hayatı kısadır

Bir gün de bazı sevdikleri;
- Efendim, bize dünyadan bahseder misiniz, dediler.

Cevabında;
- Dünya hayatı çok kısadır. Ahiretin azapları pek acı ve sonsuzdur. Ä°leriyi gören akıl sahiplerinin, hazırlıklı olması lazımdır, buyurdu.

Ve ÅŸöyle devam etti:
- Dünyanın güzelliÄŸine ve tadına aldanmamalıdır. Ä°nsanın ÅŸerefi ve kıymeti dünyalıkla ölçülse idi, dünyalığı çok olan kâfirlerin herkesten daha kıymetli ve daha üstün olmaları lazım gelirdi.

Ve özetledi:
- Dünyanın görünüÅŸüne aldanmak akılsızlık ve ahmaklıktır.

Sordular:
- Bize ne tavsiye edersiniz efendim?
- Åžu birkaç günlük zamanı büyük nimet bilerek, Allahü teâlânın beÄŸendiÄŸi ÅŸeyleri yapmaya çalışınız. Allahü teâlânın kullarına ihsan, iyilik ediniz. Kıyamette azaplardan kurtulmak için, iki büyük temel vardır.

- Onlar nedir efendim?
- Birisi, Allahü teâlânın emirlerine kıymet vermek, saygı göstermektir. Ä°kinci, Allahü teâlânın kullarına, yarattıklarına ÅŸefkat, iyilik etmektir.