Evliya-yı kiramın en büyüklerinden Ä°mam-ı Rabbani “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün bazı ahbabına;
- KardeÅŸlerim, bu dinde en kıymetli ÅŸey, her iÅŸte Resulullah efendimize “aleyhisselam” uymaktır, buyurdu.

Ve şunu anlattı onlara:
Emir-ül-müminin hazret-i Ömer “radıyallahü anh”, bir sabah namazını cemaat ile kıldıktan sonra, cemaate bakıp;
- Filan kimseyi göremiyorum, buyurdu.

Onlar cevaben;
- O, geceleri sabaha kadar ibadet ediyor. Belki şimdi uyku bastırmıştır, dediler.

Buyurdu ki:
- KeÅŸke bütün gece uyuyup da, sabah namazını cemaat ile kılsaydı, daha iyi olurdu.

Sonra bunu izah etti:
- Ä°slamiyet’e uyulmadan yapılan iÅŸler, kıymetsiz ve hakirdir. Ama Ä°slamiyet’e tâbi olanlar, latif cevahir ve kıymetli elmaslar ile meÅŸgul olan mücevherciler gibidir ki, bunların iÅŸi az, kazançları pek çoktur.

Åžöyle özetledi:
- Çünkü Ä°slamiyet’e uygun olan amel, Hak teâlânın makbulüdür ve çok beÄŸenir.

Kâmil müminin alameti

Bir gün de;
- Ä°manın kâmil olduÄŸunun alameti nedir efendim? diye sordular bu zata.
Cevabında;
- Ä°manı kâmil olanlarda iki haslet bulunur, buyurdu.

Sordular:
- Onlar nedir ki efendim?
- Biri, sevdiÄŸi ve beÄŸendiÄŸi ÅŸeyleri bir din kardeÅŸine verirler.

- Ya diÄŸeri efendim?
- Verdikleri zaman çok sevinirler. Öyle ki, alan adam bu kadar sevinmez.