Evliyayı kiramın en büyüklerinden Ä°mam-ı Rabbani “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, iyiliklerimiz ne kadar çok olsa da az görmeli, günahlarımız ne kadar az olsa da, çok bilmeliyiz, buyurdu.

Ve devam etti:
- Åžöhret sahibi olmaktan, insanlar arasında iyi tanınmaktan çok korkmalı, titremeliyiz. Bu hususta hadis-i ÅŸerif de var.

Sordular:
- Nasıl efendim?
- Efendimiz “aleyhisselam”; (Din veya dünya iÅŸlerinde iyi tanınarak parmakla gösterilmek, bir kimseye zarar olarak yetiÅŸir. Bu zarardan ancak Allahü teâlânın koruduÄŸu kurtulabilir) buyuruyor.

Ve özetledi:
- Ä°nsan, niyeti ve iÅŸleri, ne kadar halis ve iyi olsa da, kendini kusurlu ve kabahatli bilmelidir.

Hizmetinize güvenmeyin!

Bir gün de sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, hiç kimse dine yaptığı hizmetlere, Ä°slamiyet’i kuvvetlendirmesine ve insanların doÄŸru yola gelmelerine sebep olmasına güvenmemeli ve bunlarla övünmemelidir, buyurdu.

Sordular:
- Hikmeti ne efendim?
- Çünkü bu güzel iÅŸleri, kâfirler ve facirler de yapabilir.

Şaşırdılar:
- Kâfirler de mi efendim?
- Evet. Nitekim Resulullah efendimiz “aleyhisselam”; (Çok olur ki, Allahü teâlâ bu dinini facir kimse ile kuvvetlendirir) buyurdu.

Åžimdi imkan elimizde

Bir gün de;
- KardeÅŸlerim, bu dünyanın bir dakikası, ahiretin bin senesinden, hatta sonsuz senelerinden daha hayırlıdır, buyurdu.

Sordular:
- Neden efendim?
- Çünkü ahirette Cehenneme giren kâfirleri, bir dakikalığına tekrar dünyaya yollasalar, o kısacık zamanda yapacakları tek iÅŸ vardır. O da, hemen kelime-i ÅŸehadeti söyleyip iman etmektir, öyle deÄŸil mi?

- Elbette efendim.
- Ama bu, mümkün olmayacak. Halbuki bu imkan ÅŸimdi ellerinde.