Evliyayı kiramdan Seyfeddin-i Faruki “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, Cehennemde sonsuz olarak yanmak, küfrün karşılığıdır, buyurdu.
Ve izah etti:
- Yani bir kimse, dinde inanılması lazım olan ÅŸeylerden, bir tanesine bile inanmamış veya ÅŸüphe etmiÅŸ veya beÄŸenmemiÅŸ ise imanı gider. Cehennemde ebedi yanacaktır.
Sordular:
- Peki efendim bir kimse imanı varken, kâfirlerin âdetlerini yapar, onların ibadet, âdet ve bayramlarına kıymet verirse, bu kimsenin durumu nedir?
- Bu kimse, kelime-i tevhid söyleyip, bunun mânâsını kabul ediyor, Muhammed aleyhisselam, Allahü teâlânın Peygamberidir, her sözü doÄŸrudur, güzeldir deyip, ona uygun olmayanlar yanlıştır, fenadır diye inanıyor mu?
- Evet efendim.
- EÄŸer son nefesinde de öyle ölüp, ahirete, bu iman ile giderse, bu kimse, kâfirlere mahsus olan âdetlere ve bayramlara katılır, kâfirlerin mukaddes bildikleri günlerinde ve gecelerinde, onların yaptıklarını yaparsa Cehenneme girer. Ama, kalbinde zerre kadar imanı olduÄŸu için, Cehennemde sonsuz kalmaz.
Åžükür nasıl olur?
Bir gün de;
- KardeÅŸlerim, Ä°slamiyet’in her emri ve her yasağı, biz kullar için büyük nimettir, buyurdu. Bu nimete ÅŸükretmemiz gerekir. Yoksa çıkar elimizden.
Sordular:
- Åžükür nasıl olur efendim?
- Emirlerin ÅŸükrü, o emirleri yapmakla, haramların ÅŸükrü ise onları terk etmekle yapılır. Kısacası ÅŸükretmek, Ä°slam’a uymakla olur ancak.
Neden ölmek istemeyiz?
Bir gün de;
- Efendim, insanlar neden ölmek istemezler? diye sordular bu zata.
Cevaben;
- Çünkü o insanlar dünyalarını mamur, ahiretlerini harab ettiler, buyurdu. Ä°nsan, mamur yerden harap bir yere gitmek ister mi?
|
