Evliyanın en büyüklerinden Seyyid Nur Muhammed “kuddise sirruh” hazretlerinin sevdiklerinden bir iki tüccar, nasihat istedi bu zattan.
Cevabında;
- KardeÅŸlerim, bu kısa ömürde, en mühim olan iÅŸleri yapınız! buyurdu. Geceleri ibadet yapmayı ve seher vakitlerinde aÄŸlamayı, büyük nimet biliniz! Karanlık geceleri, Allahü teâlâyı hatırlamakla aydınlatınız!
Ve ekledi:
- Ticarette sadık ve emin olunuz! Hadis-i ÅŸerifte; (Allahü teâlâ, sadık olan taciri sever) buyuruldu.
Ve misal verdi:
- Mesela fasit ve faizli olan sözleÅŸmeler yapmayınız! Âlimlerin düÅŸtükleri tehlikelerden biri de budur. Âlim olmayanların halini düÅŸünün artık!
Sordular:
- Bunları nereden öÄŸrenelim efendim?
- Ä°slamiyet’e uygun sözleÅŸmeleri, hakiki din adamlarından ve onların kitaplarından öÄŸreniniz! Buna çok dikkat ediniz!
Åžöyle bitirdi:
- Bu tehlikeli iÅŸten muhafaza etmesi için, Allahü teâlâya dua ediniz!
Nefsini bırak, bana gel!
Bir gün de sohbetinde;
- Ä°nsan ile Allahü teâlâ arasında en büyük perde, insanın nefsidir, buyurdu.
Ve ekledi:
- Kur’an-ı kerimde mealen; (Nefsini bırak, bana gel! Aradığın güneÅŸi örten bulut, sensin!) buyuruldu.
Sordular:
- Bu nefs perdesinden kurtulmak nasıl olur efendim?
- Nasip meselesi. Ezelde takdir edilmiÅŸse, nasib olur. Ama sebepler alemi olan bu dünyada, muhabbet ÅŸartı ile, bir Velinin sohbeti kafidir.
Ve ekledi:
- O Veliye olan sevgisi kadar Onun kalbinden feyz alıp kemale kavuşur.
Åžöyle bitirdi:
- (KiÅŸi sevdiÄŸi ile beraberdir) hadis-i ÅŸerifi, bunu haber veriyor.
|
