Evliyanın en büyüklerinden Muhammed Bâkibillah “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün bazı gençler;
- Efendim, dinimizde methedilen kanaatkârlık ne demektir? diye sordular.
Cevap olarak;
- Kanaat demek, hakkından vazgeçmek, uyuÅŸuk olmak deÄŸildir, buyurdu. Kanaat, hakkına, kazandığına razı olup, baÅŸkasının hakkına saldırmamak demektir.
Ve daha açıkladı:
- Bu ise, insanları uyuÅŸturmaz. Çalışmaya, ilerlemeye teÅŸvik eder. Ä°slam dini, köleliÄŸi savunmaz. Köle azat etmeyi emreder. Ä°slamiyet’te kölelik yoktur.
Sordular:
- Ä°slamiyet’te, hakkını aramamak var mıdır efendim?
- Hayır. Ä°slamiyet bunu reddeder. Ä°stismarcılık günah olduÄŸu gibi, kendisine zarar verilmesine razı olmak da, caiz deÄŸildir.
Ve özetledi:
- Ä°slamiyet’te, cahillik, tembellik, hakkını aramamak, aldanmak özür deÄŸil, suçtur. Büyüklerimiz; (Zararına razı olana acınmaz) buyuruyorlar.
Kör olan güneÅŸi görmez
Bir gün de bazı gençler;
- Efendim bazıları; (Müslümanlar afyonlaÅŸmış, uyuÅŸuk olmuÅŸ, iman sahibi olmak, esirliktir) diyorlar. Bunlara nasıl cevap verelim? diye sordular.
Cevap olarak;
- Ä°slamiyet’in, aktif, çalışkan, adil, kahraman milletler meydana getirdiÄŸini ve Eshab-ı kiramın üstünlüklerini, her tarih okuyan açıkça görür, buyurdu. Bunu gösteren binlerle misal, milyonlarla kitap meydandadır.
Ve ekledi:
- Ama ne yazık ki, kör olan, güneÅŸi görmez. Körün görmemesi, güneÅŸ için bir kusur olur mu?
Åžöyle özetledi:
- Dost, düÅŸman bütün akıl ve kültür sahiplerinin hayran kaldığı bu yüce dine, saadet ve medeniyet kaynağına, bir cahilin, bir aldanmışın dil uzatmasının ne kıymeti vardır?
|
