Büyük Ä°slam âlimlerinden Seyyid Ahmet Mekki Efendi “rahmetullahi aleyh” hazretleri, bir gün sevdiÄŸi bazı gençlere;

- Allahü teâlâya ÅŸükürler olsun ki, daha küçük iken, bir olan yaratıcıya inandık. Onun isminin (Allah) olduÄŸunu ve son Peygamberinin (Muhammed) aleyhisselam olduÄŸunu ve bunun bildirdiÄŸi dinin (Ä°slamiyet) olduÄŸunu öÄŸrenmekle ÅŸereflendik, buyurdu.

Åžöyle devam etti:
- Yine ÅŸükürler olsun ki, yüce Rabbimiz, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını okumayı bize nasip eyledi. Bu hakiki din adamlarının uyarması ile, iyiyi kötüden ayırmaya baÅŸladık.

Bir nefes aldı:
- Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını görmeseydik, dostu düÅŸmandan ayıramayacak, nefslerimizin ve din düÅŸmanlarının hilelerine, yalanlarına aldanacak, halis, temiz Müslüman olan anamızla, babamızla ve onlardan edindiÄŸimiz Ä°slam bilgileri ile alay edecektik.

Ve ekledi:
- Peygamberimiz “aleyhisselam”; (Dininizi ricalin ağızlarından öÄŸreniniz!) buyuruyor. Rical, hakiki din âlimi demektir. Böyle âlimler yoksa, bunların kitaplarından öÄŸreneceÄŸiz.

Åžöyle bitirdi:
- Velhasıl bid’at sahiplerinin, mezhebsiz, cahil din adamlarının din kitaplarını okuyan, imanını kaybeder de haberi bile olmaz.

Ben yaptım demeyin!

Gençler arzetti:
- Bize başka tavsiyeniz var mı efendim?
- Mimli konuÅŸmayın çocuklar. Çünkü bu, nefsanidir.

Anlayamadılar:
- Nasıl yani efendim?
- Yani dine hizmet etseniz de; “Ben yaptım, ben ettim...” demeyin. Kendinizden bilmeyin yani.

- Nasıl bilmeliyiz efendim?
- Cenâb-ı Hak kendi dinini kendisi yayıyor. Beni de bu hizmetlerle ÅŸereflendiriyor, demeliyiz.

Ve ekledi:
- Böyle düÅŸünürsek, nimet artar.