Büyük Velilerden Hâcegi Muhammed Emkenegi “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, her gün yaptığımız iÅŸler için nefsimizi hesaba çekmeliyiz, buyurdu. Nefsimizin bizi aldatmasına karşı çok uyanık olmalıyız.

Sordular:
- Hikmeti ne efendim?
- Çünkü nefs, çok hileci ve yalancıdır. Kendi arzularını, bize iyi ve faydalı gösterir. Her mubahı bile sormalı, “Bunu niçin yaptın?” demeliyiz.

Sonra şunu anlattı:
Büyüklerden biri, altmış senelik hayatının hesabını yaptı. Tamamı, yirmibirbinbeÅŸyüz gün idi.

Kendi kendine:
- Âh! Her gün, en az bir günah yapmış olsam, yirmibirbinbeÅŸyüz günahtan nasıl kurtulurum? deyip, aÄŸlamaya baÅŸladı.

Sonra da;
- Heyhaat! Öyle günlerim oldu ki, yüzlerce günah iÅŸlemiÅŸtim, dedi. Ve bir feryat edip yıkıldı.

Baktılar, ruhunu teslim etmişti.

Günahlarımızı sayacak olsak

Bir gün de sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, her gün kendimizi hesaba çekmeliyiz. Ama bunu yapmıyoruz, buyurdu.

Ve ekledi:
- EÄŸer her günah iÅŸlediÄŸimizde, odamıza bir kum tanesi koysaydık, bir kaç sene içinde oda kumla dolardı.

Derin bir nefes aldı:
- EÄŸer, omuzlarımızdaki katip melekler, her günahı yazmak için, bizden bir kuruÅŸ isteseydi, malımızın hepsini vermemiz lazım gelirdi.

Åžöyle devam etti:
- Ama gaflet ile, çeÅŸitli düÅŸüncelerle, birkaç Sübhanallah diyecek olsak, hemen tesbihi alır, sayar, “yüz kere söyledim” deriz de, her gün, boÅŸuna, nice ÅŸeyler söyleriz, bunları saymayız. Saymış olsak, her gün, binleri aÅŸar.

Åžöyle bitirdi:
- Sonra da, terazide sevap kefesinin ağır basacağını umarız. Bu nasıl akıldır?