Büyük Ä°slam âlimlerinden Seyyid Ahmed Mekki Efendi “rahmetullahi aleyh” hazretlerine, bir gün kelam ilminden sordular.

Cevabında;
- Kelam ilmini, ihtiyaç kadar öÄŸrenmelidir, buyurdu. Fazlasını öÄŸrenmek âlimlerin iÅŸidir.

Ve ekledi:
- Muteber bir fetva kitabında; (Kelam ilmiyle uÄŸraÅŸanların çoÄŸu zındık olur) buyuruluyor.

Sordular:
- Ya fıkıh bilgisi efendim?
- Fıkıh bilgisi, yani farzları ve haramları öÄŸrenmek çok lazımdır. Hatta her Müslümana farz-ı ayndır.

Ve ekledi:
- Fazlasını öÄŸrenmek de, farz-ı kifaye olup, çok sevabtır. Hiç zararı yoktur.

Sonra bir âh çekti.
- Bugün zamanımızda kendi noksan bilgileri ve sapık düÅŸünceleri ile din kitabı yazmak moda haline geldi. Bu kitaplarına (Kur’an tercümesi) ve (Kur’anın hakikatleri) gibi isimler takıp, gençliÄŸin önüne sürüyor, (Yalnız bu kitapları okuyun!) diyerek, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdikleri doÄŸru din bilgilerinin öÄŸrenilmesine mani oluyor, böylece Müslümanları dalalete, felakete sürüklüyorlar.

Åžöyle bitirdi:
- Hakiki Müslüman olmak için, salih Müslümanların yazdığı (Ä°lmihal) kitaplarını okumalıdır.

Tanrı demek caiz midir?

Bir gün de bazı gençler;
- Efendim, Allah yerine Tanrı demek caiz midir? diye sordular.

Cevabında;
- Caiz deÄŸil, buyurdu. Yani tanrı demek suç olur, günah olur.

Ve ÅŸöyle açıkladı:
- Türk’ün asaleti ile Ä°slamiyet’in ÅŸerefi bir araya gelmeden çok önce, Asuriler Türkistan’a girerek, Türkleri, güneÅŸe, yıldızlara tapınmaya alıştırmıştı. Tanyeri aÄŸarınca, güneÅŸe tapınırlardı. Bu sebepten, güneÅŸin ismi, Tanyeri ve nihayet Tanrı oldu.

Ve devam etti:
- Allahü teâlâ Kur’an-ı kerimde mealen; (Benim ismim Allah’tır. Beni Allah diye çağırınız. Allah diye ibadet ediniz. Allah diye yalvarınız!) buyuruyor.