Ä°slam âlimlerinin en büyüklerinden Mahmud-u Ä°ncirfagnevi “rahmetullahi aleyh” hazretlerine, bir gün bazı gençler;
- Peygamberlerin gönderilmesinin sebebi nedir efendim? diye sordular.
Cevabında;
- Allahü teâlânın cebbarlık, yani her istediÄŸini yapmak zincirinin halkalarından biri de, Peygamberlerin sözleridir, buyurdu.
Ve izah etti:
- Ä°nsanlar, doÄŸru yolu, eÄŸri yollardan, ancak Peygamberlerin sözleri ile ayırabilir. Onların gösterdiÄŸi tehlikeden, insanda korku hasıl olur. Bu ayırış bilgisi ile korku, akıl aynası üzerindeki tozları temizler.
Åžöyle devam etti:
- Akıl cilalanıp, ahiret yolunu tutmanın, dünya zevklerine kapılmaktan daha iyi olacağını anlar. Bu anlayış, ahiret için çalışmak iradesini hasıl eder. Ä°nsanın uzuvları, iradesine tâbi olduÄŸundan, uzuvlar ahiret için çalışmaya baÅŸlar.
Åžöyle bitirdi:
- Ä°ÅŸte Allahü teâlâ, bu zincir ile, kulları zorla Cehennemden uzaklaÅŸtırmış, Cennete sürüklemiÅŸ olur.
Åžükretmek nasıl olur?
Bir gün de sordu bir talebesi:
- Efendim, Çok ÅŸükür demekle Allah’a ÅŸükredilmiÅŸ olur mu?
- Olmaz evladım.
- Åžükür ne demek öyleyse efendim?
- Åžükür demek, bir nimet ne için verilmiÅŸse, onu o yolda kullanmaktır.
- Nasıl mesela?
- Mesela göz nimetinin ÅŸükrünü yapabilmek için helal ve mubah olan yerlere bakılır, günah ve haram olan ÅŸeylere bakılmaz. Çünkü gözü, güzel ve faydalı ÅŸeylere bakmak için yaratmıştır Hak teâlâ. Onunla harama bakılırsa, o nimetin ÅŸükrü yapılmamış olur.
|
