Ebu Bekr-i Verrak hazretlerinin “rahmetullahi aleyh” çok temiz kalbli bir oÄŸlu vardı.

Ä°lmihalini öÄŸrenmesi için bir hocaya gönderdi onu.
Çocuk akÅŸam eve geldiÄŸinde, yüzü solmuÅŸ, sanki bir ÅŸeyden korkmuÅŸ, dudakları titriyordu.

Çok üzülüp;
- Evladım neyin var? dedi. Niçin soldun böyle? Bir ÅŸeyden mi korktun?

Çocukcağız;
- Bir ÅŸeyden korktum, dedi.
- Hayrola neden korktun oÄŸlum?

- Bu gün hocam bir âyet okuttu bana. O âyetin dehÅŸetinden korkuya kapıldım.
- O hangi âyet oÄŸlum?

- Müzzemmil suresinin onyedinci âyeti babacığım. Bu âyette Allahü teâlâ mealen; (Siz bugün küfür ve günahtan kurtulmazsanız, yarın kıyamet gününde Cehennem ateÅŸinden nasıl kurtulacaksınız? O günün dehÅŸeti, nice gençleri ak saçlı ihtiyara döndürür) buyuruyormuÅŸ.

ÇocuÄŸun korku hali artarak devam etti.
Yemekten içmekten kesildi.

Günden güne eridi adeta.
Ve o korkuyla vefat etti.

Definin ertesi günü, babası ziyaret etti bu mübarek çocuÄŸu.
Kabri başında çok aÄŸladı.

Göz yaÅŸları içinde;
- “Ey nefsim!” dedi kendi kendine. “Bak ÅŸu oÄŸlun, bir âyet-i kerime iÅŸitmekle korktu, hastalandı ve bu dertle öldü. Sen ise, aynı âyeti yıllarca okuyorsun da hiç korku gelmiyor kalbine. TaÅŸ mıdır senin kalbin?”

Kalbi karartan ÅŸeyler

Bu zat bir sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, çok uyumak, çok konuÅŸmak ve çok yemek,
gönlü karartan, kalbi katılaÅŸtıran ÅŸeylerdir, buyurdu.

Dinleyenler;
- Kalbi katılaştıran konuşmaktan murat nedir efendim? dediler.
- Hiç günah karışmayan konuÅŸmalardır.

- Ya günah karışırsa efendim?
- Günah ve bid’at karışan konuÅŸmalarla kalb önce katılaşır, sonra da büsbütün ölür mâzallah.