Åžakik-i Belhi “rahmetullahi aleyh”, gençlik senelerinde tüccarlık yapıyordu ki, bir ara ÅŸiddetli bir kıtlık baÅŸ gösterdi Belh ÅŸehrinde.

Bu yüzden, suratları asıktı herkesin.
Açlıktan hiç kimsenin yüzü gülmüyordu.

O günlerde çok neÅŸeli bir köleye rastladı
Ve bu köle, nasıl böyle neÅŸeli diye çok merak etti.

Ve sordu ona:
- Bu kıtlıkta, herkes üzüntülüyken sen neÅŸelisin, hikmeti nedir acaba?

Cevabı hazırdı kölenin.
- Niçin üzüleyim ki? Çok varlıklı ve zengin bir efendim var benim. Åžefkatli, merhametli, çok da cömerttir. Böyle iken kıtlığı niye dert edineyim?

Bu cevabı işitince;
- Aman yâ Rabbi! dedi. Ben ömrümde böyle güzel söz duymadım. O, bir kula güvenip neÅŸeli oluyor da, benim Rabbime karşı onunki kadar güvenim yoktur.

Ä°lk sual, namazdan

Bu zat bir gün sohbetinde;
- Namaz, dinin direğidir, buyurdu. Namaz kılan, dinini doğrultmuş, kılmayan yıkmış olur.

Ve ekledi:
- Kıyamet günü imandan sonra ilk sual, namazdan olacaktır. Nitekim Allahü teâlâ mealen; “Ey kulum, namaz hesabının altından kalkarsan, kurtuluÅŸ senindir. Öteki hesapları kolaylaÅŸtırırım!” buyuruyor.

Dinleyenler duygulandı:
- Namaz çok mühim öyleyse efendim?

- Elbette. Hadis-i ÅŸerifte mealen; “Bir namazı, bile bile, özürsüz kılmayan kimse, bir hukbe Cehennemde kalacaktır!” buyuruldu.

Sordular:
- Bir hukbe, ne kadar zamandır efendim?
- Seksen ahiret senesidir.

- Ahiret senesi ne kadardır efendim
- Ahiretin bir günü, bin dünya senesi kadardır.

- Öyleyse efendim?
- Bir namazı özürsüz terk eden, tövbe etmeden ölürse, seksen kere üçyüzaltmışbin sene Cehennemde yanacaktır.